|
||||||||||
Dag 1
Om 06:00 uur opstaan, koffie, douchen
en naar Utrecht waar Jan ons al op ons staat te wachten om ons naar Schiphol te
brengen.
Tegen 09:00 uur zijn we er al, het verkeer
zat erg mee. Kopje koffie gedronken en wachten tot 10:00 uur tot iemand van Sawadee de tickets kwam brengen. Eenmaal achter de douane,
lekker bij Café Amsterdam een uitsmijter gegeten en tegen 11:00 uur richting de
gate waar we om 11:15 uur moesten boarden.
Uiteindelijk na ruim een ½ uur
vertraging rijden we richting de startbaan en gaan om 12:55 uur de lucht in .
Ze hadden de hele groep zo’n beetje bij elkaar gezet en al snel hadden we in de
gaten wie er allemaal meegaan. Iedere
stoel had een schermpje waarop je een film kon bekijken, een spelletje spelen
en de vlucht kon volgen. De lange vlucht is hierdoor niet zo lang.
Dag 2
Om 06:25 uur (00:25 uur Nederlandse
tijd) landen we in Kuala Lumpur. Hier moeten we met een treintje naar een andere
terminal. Om 07:40 uur kunnen we het vliegtuig in en vertrekken dan weer met
een ½ uur vertraging naar Kuching.
Even na 10:00 uur landen we en zijn om
11:00 uur bij hotel Borneo, wel erg toepasselijk. We kunnen de tassen op de
kamer gooien en hebben dan direct een briefing over de aankomende 3 weken.
Martin onze gids heeft lijstjes gemaakt wat we tijdens de tochten nodig hebben.
Ook wordt er gelijk geregeld dat ieder 170 Ringit
betaald voor de fooi van de gidsen en om cadeautjes te kopen voor de Iban.
Na de briefing gaan we aan de wandel
even Kuching verkennen en op zoek naar een
wisselkantoor. Helaas is er geen open en moeten we gaan pinnen. We kopen water
bij Ting Ting de supermarkt
naast het hotel en brengen dit eerst op de kamer en gaan daarna op zoek naar
een biertje. Dit valt niet mee want de meeste restaurantjes zijn van Moslims en
deze verkopen geen alcohol. Na een behoorlijk eind lopen en zoeken waar we naar
toe moeten gaan we uiteindelijk om 15:00 uur een biertje drinken bij Green
Corner, een eettentje in de buurt van het hotel.
We nemen een heerlijke miesoep en mogen
22 Ringit afrekenen. We gaan daarna naar de
hotelkamer en frissen ons lekker op. Om 19:00 uur is er afgesproken om met z’n allen te gaan eten om elkaar wat beter te leren kennen.
Martin besteld taxi’s om naar het
restaurant te gaan want het begint te gieten. Als we aankomen is het een groot
plein boven op een parkeergarage met rondom allerlei restaurantjes. Martin had
een tafel gereserveerd bij ABC 10, hier staan kramen waar je eten uit kon
zoeken wat je wilde hebben, maar eerst bestellen we wat te drinken. We zoeken een mooie vis uit ,oranje met blauwe stippen, dit wordt later met nasi
goreng aan tafel gebracht.
Als iedereen heeft gegeten zit Martin
tegen iedereen te smoezen, Kirsten moet op een gegeven moment naast Ria gaan
zitten en toen had Ria het door, Kirsten was gisteren jarig en Ria vandaag.
Martin komt met een taart aanlopen met kaarsjes erop deze mochten we samen
uitblazen. Ook hebben we nog een cadeau gekregen van Sawadee
(een flightbag). We eten met z’n
allen de taart op en gaan terug naar het hotel, heerlijk slapen.
Dag 3
Na wat ontbijt en koffie bij Green
Corner, pakken we onze spullen en gaan naar beneden waar we om 09:00 uur moeten
verzamelen.
We hebben eerst een ritje van ongeveer
40 minuten en stappen dan over in een bootje.
Om 10:30 uur komen we aan in Bako N.P. en lopen naar de kantine waar we de sleutel
krijgen van ons chalet. We moeten gelijk weer terug en krijgen van Martin
uitleg omtrent de trails die
we kunnen lopen. We lopen een stukje het park in en Martin laat zien waar we
eventueel neusapen (Orang Belanda)
kunnen zien. Als we daar aankomen zien we gelijk al de
neusapen we hebben geluk volgens Martin. We gaan terug naar de kantine om te
lunchen en te bespreken welke trails we gaan lopen.
Na de lunch nemen we de trail naar Pandan Kecil en nemen Kristel onder onze hoede. Het is goed warm
en het eerste stuk is behoorlijk klimmen. Op Pandan Kecil kunnen we heerlijk zwemmen en om 15:30 uur brengt een
bootje ons naar Paku vanwaar we terug lopen naar de headquarter. Ook dan zien we weer neusapen. We hadden in
eerste instantie begrepen dat er geen bier was en namen wat limonade. Totdat
Martin terug was en ineens een biertje had, ze kregen het niet aangekoeld. Wat
is dat lekker, een koud biertje na zo’n warme tocht.
Om 19:00 uur gaan we eten en drinken
daarna nog wat voordat we om 23:00 uur naar bed gaan.
Dag 4
We hebben heel slecht geslapen, het was
zo ontzettend warm dat we af en toe wat geslapen hebben, de meeste tijd hebben
we puffend wakker gelegen.
Vandaag gaan we de
lange trail lopen van +/- 17 kilometer. We beginnen
om 08:30 uur, ook Kristel was weer van de partij.
Het was warm, zwaar en vermoeiend.
Over boomwortels naar boven, af en toe
een riviertje oversteken via een boomstam, dwars door het moeras en heerlijk
lunchen bij een watervalletje. Als we vandaar verder lopen ziet Kristel ineens
een bordje Tajor, hier moeten we heen zegt ze. Wij
die kant op en komen uiteindelijk na een steile afdaling op het Tajor strand terecht i.p.v. bij de Tajor
waterval. Het was dus de verkeerde Tajor, dus moesten
we terug en hadden een steile klim naar boven. We vervolgen onze weg naar Tajor waterval , we gaan niet
zwemmen want we hadden door de verkeerde afslag een ½ uur tijd verloren. Het
laatste stuk viel zwaar tegen, we hadden gedacht dat de waterval dichter bij headquarter was. De laatste kilometers zijn zwaar, over
boomwortels naar beneden en uiteindelijk zijn we dan om 16:50 uur weer terug.
Martin had vandaag alle routes gelopen
om te kijken of iedereen in orde was, alleen wij hebben hem niet gezien, wij
zijn op een gegeven moment een paar meter van het pad afgegaan en hebben daar
bij een ranger hut onze waterflesjes bijgevuld. Hier
zijn we hem waarschijnlijk misgelopen. Martin was wel ongerust maar opgelucht
toen hij ons weer zag. Na wat eten en een paar biertjes gaan we richting ons
chalet, Ad gaat slapen en Ria drinkt nog wat met Ine op de veranda. Daarna na
een vermoeiende dag heerlijk slapen.
Dag 5
Om 06:30 uur zijn we al wakker voordat
de wekker afloopt. We gaan onze spullen pakken en dan naar de kantine voor
koffie en ontbijt. Om 09:30 gaan we via het strand naar de bootjes om terug te
gaan naar Kuching. We zijn om 10:45 uur weer terug in
hotel Borneo en hebben dezelfde kamer gekregen. Eerst even lekker warm douchen
en een zak wasgoed klaarmaken zodat we weer schone kleren hebben.
Daarna gaan we bij Roadster
een steakhouse een heerlijke T-bone eten. Dan nog
proberen om wat dollars te wisselen, wat een ramp blijkt. De bank neemt geen
dollars aan ze hebben er genoeg en bij het wisselkantoor nemen ze bepaalde
series en jaartallen niet aan. Maar uiteindelijk hebben we geld kunnen
wisselen. We lopen een rondje over de boulevard en kopen alvast souvenirs want Kuching is de beste plaats om souvenirs te kopen volgens
Martin. We kopen een Manang Stick in het Maleis een Kayu Bomoh (medicijnmannen stok)
het geld is dan bijna op. Eerst maar een biertje drinken en dan weer op pad om
te gaan pinnen.
Als we gepind hebben gaan we terug naar
Green Corner daar zit inmiddels Martin ook met wat
taxi chauffeurs een biertje te drinken. Martin is in december 2004, 1 dag na de
tsunami, getrouwd en heeft zijn trouwfoto’s
meegenomen en heeft deze aan ons laten zien. Wel mooi, trouwen in traditionele
kleding. Na wat biertjes over en weer gaan we naar het hotel spullen pakken
voor de aankomende dagen. Tegen 22:00 uur gaan we weer naar Roadster
om wat te eten. Daarna even naar huis gebeld want een internetcafé hebben we
nog steeds niet gevonden en dan heerlijk slapen.
Dag 6
Om 06:30 uur loopt de wekker af, de
grote zakken naar beneden en op zoek naar koffie. Om 8:00 uur gaan we eerst
naar Semenggoh Wildlife
Centre, het rehabilitatie centrum voor Orang Oetangs. Vanaf de ingang is het 1,5 km. lopen naar het
centrum, hier zijn al 3 Orang Oetangs
heerlijk bananen aan het eten. Even later gaan we verder het park in naar de
voederplaats waar de Orang Oetangs
bijgevoerd worden die al los in de jungle verblijven. De Orang
Oetangs komen uit de jungle om fruit te eten omdat er
in de jungle niets meer te vinden is. We hebben dus weer geluk want het wil nog
wel eens gebeuren dat ze gewoon niet komen eten. Als op een gegeven moment Mitch (het oudste mannetje van 28 jaar) eraan komt, verdwijnen
alle Orang Oetangs hoog in
de bomen, wachtend tot hij voldaan weer weggaat.
We rijden verder naar Serian, hier stoppen we om eten in te slaan voor de
aankomende dagen. Dan rijden we verder naar Lachau
hier kunnen we lunchen voordat we verder gaan naar de boten die ons naar de longhouses brengt. De Lemanak
rivier stroomt behoorlijk hard en de boten moeten behoorlijk gas geven. Eind
van de middag komen we aan bij het Longhouse Nijemah,
wij zijn de eerste toeristen sinds jaren die hier komen en krijgen daarom een
grote welkomstceremonie, met trommels en dans in Iban
kleding. Er worden diverse rituelen uitgevoerd en wordt er speciaal voor ons
een speenvarken geslacht. Martin ons stamhoofd heeft de eer om hem te doden.
Daarna mogen we het longhouse in en het handje
schudden kan beginnen. Door iedere gezin wordt er tuak-wijn
of tuak whisky aangeboden (er wonen maar 100 mensen),
heel wat glazen (bodempjes) worden er naar binnengewerkt. Wanneer we de hele
familie hebben begroet wordt er thee geschonken. Het stamhoofd ligt in het
ziekenhuis dus de zoon van het stamhoofd heet ons welkom en krijgen daarna
een ceremoniële dans met tuak.
Dag 7
Om 06:00 uur worden we wakker en gaan
ons wat opfrissen. Om 08:00 uur ontbijt, lekker roerei, brood, noedels, koffie
en thee. Om 09:30 uur krijgen we eerst een demonstratie blaaspijp schieten, ook
onze mannen mogen het proberen. Ad is de enige, ook van de Iban,
die in de roos schoot. Om 10:00 uur varen we verder stroomopwaarts richting
Longhouse Kachong. We stoppen ergens nog even om
bamboe te kappen voor de lunch. Af en toe moeten we uit de boot om de boot over
de stenen te duwen en te slepen maar door de hoge waterstand kunnen we verder
varen dan normaal. Dit scheelt 1 uur extra lopen naar het
longhouse.
Als we bij een watervalletje aankomen moeten we terug, verder kunnen we niet en door de
hoge waterstand is hier te weinig ruimte om met z’n allen te kunnen lunchen. We
varen zo’n 100 meter terug en komen aan op een hoog
gedeelte midden in de rivier. Hier gaan Idris en de Iban voor ons koken. De rijst en groenten (wilde varen)
wordt in bamboe gekookt boven een kampvuur de rest van het varken van gisteren
wordt aan takken geregen en gebakken boven een ander kampvuur.
Na de lunch moeten we ongeveer een uur
lopen, eerst een behoorlijk steile heuvel op daarna weer naar beneden. Om 16:00
uur komen we aan bij Longhouse Kachong krijgen daar
koffie en thee en gaan even zwemmen in de rivier. Voor het eten drinken we wat tuak en om 20:00 uur kunnen we aan de rijst.
Na het eten zit eigenlijk iedereen om
zich heen te kijken wat er gaat gebeuren. Het is dat ze cadeautjes krijgen en
de hoofdman erbij moet zijn, maar daarna was het snel over. We hebben nog wel
plezier gehad met de bootsmannen, deze zijn van het Longhouse Nijemah en ook zij waren voor het eerst hier. We hebben wat
spelletjes gedaan waar natuurlijk de tuak aan te pas
kwam. Tegen 24:00 uur zijn we gaan slapen.
Dag 8
We zijn om 06:30 uur wakker, de hanen
en de honden gingen behoorlijk tekeer. Na het ontbijt om 08:00 uur gaan we met Idris de bootsmannen en
1 man van het longhouse op zoek naar eetbare
planten en kruiden. Als we iets zien begint hij meteen uit te leggen waar ze
het voor gebruiken. We lopen ongeveer 1 ½ uur stroom opwaarts totdat we bij een
watervalletje komen, even lekker opfrissen en vanaf hier gaan we zwemmend door
de stroomversnellingen weer stroomafwaarts richting longhouse.
Na ruim een uur zwemmen,pootjebaden, bodyraften enz. komen we bij een strandje waar de bevolking
van het longhouse een heerlijke maaltijd voor ons had
bereid. Na de lunch moeten we nog ruim een half uur verder door het water
voordat we weer terug bij ons longhouse zijn.
Wat een ervaring, zo door een rivier
terug naar je slaapplaats gaan.
Als we terug zijn maken we nog wat foto’s
en filmen wat van en rond het longhouse. Als de rest
van de groep ook terug is gaan we nog even aan het water zitten. We krijgen
koffie en thee en Idris legt een mat buiten op de
veranda, dus gaan we met een paar man naar buiten. Na de koffie gaan uiteraard
de flessen wijn en whisky weer open. De bootsmannen komen er ook bij en al voor
het eten zijn er een paar flessen leeg. Na het eten leggen we nog meer matten
buiten en gaan met de hele groep op de veranda zitten. Natuurlijk zijn er weer
de nodige flessen leeg gegaan.
Dag 9
Om 06:00 uur worden we wakker, de Tuak heeft behoorlijk toegeslagen.
Alle twee zijn we het grootste gedeelte
van de vorige avond kwijt en hebben geen flauw idee hoe we in bed zijn gekomen.
Volgens de anderen is Ad ergens in een hoek gaan liggen
slapen en Ria is nog aan het dansen geweest met de “koppensnellers” en heeft
daarna Ad naar bed gesleept. Na het ontbijt gaan we terug richting Kuching Eerst weer een hoge heuvel op en daarna gelukkig
een eind naar beneden waar de boten al weer liggen te wachten. Een paar uur met
de stroom mee richting bus. We stoppen onderweg nog even bij ons eerste
longhouse zodat de bootsmannen hun spullen vast aan wal kunnen leggen. Na een
half uur zijn we bij de bus en nemen afscheid van onze inmiddels,
vrienden geworden bootsmannen.
We gaan met de bus naar Lachau waar we een rook en plaspauze hebben en om 16:30 uur
zijn we bij het hotel. We gaan meteen Kuching in om
geld te wisselen of pinnen. Ad moet meteen nieuwe sandalen kopen, de oude
hebben het niet gered, zolang in het water. Heerlijk douchen, de laatste dagen
alleen rivierwater gezien. Hierna heerlijk eten in de Road-house
waar Jan & Ine ook al zaten, even later kwamen Kirsten & Peter ook nog
binnen. Om 21:30 heerlijk gaan slapen in een BED.
Dag 10
Om 11:00 uur komt de bus om ons naar
het vliegveld te brengen vanwaar we met twee tussenstops dwars door een
verschrikkelijke onweersbui naar Mulu vliegen.
Vanwaar we met een busje verder gaan naar onze volgende stop. Na de briefing
eerst met een bootje naar het winkeltje om water enz. te kopen. ’s Avonds bij
het eten krijgen we natuurlijk weer rijst maar deze keer zitten er zelfs
frieten bij, er is deze avond niet veel rijst gegeten. Na het eten nog een paar
biertjes en bijtijds naar bed.
Dag 11
Om 08:00 uur vertrekken we naar het
N.P. Mulu en bezoeken hier verschillende grotten.
O.a. Wind, Clearwater, en Lady Cave.
Na deze drie grotten gaan we lunchen en
een uurtje pauzeren. We hangen de videocamera aan een boom om te kijken of we
hem weer aan de gang konden krijgen, helaas! Na de lunch gaan we met een bootje
weer terug naar de headquarters. Van daar af lopen we
naar de Deer- en de Lang-Cave, waar Ad slipt op een
trap en languit in de vleermuizenstront ligt, Hij
haalt zijn arm flink open en deze zit ook onder de shit. Snel alle drinkwater
er overheen, schoonmaken met alcohol en verder. Als we weer buiten zijn moeten
we een uur wachten op het vertrek van miljoenen vleermuizen, deze uittocht
duurt drie kwartier en begint om 18:00 uur. In het schemerdonker lopen we weer
terug naar de headquarter en in totaal hebben we
vandaag 22 km. gelopen. We worden weer met een busje terug gebracht naar het
kampement.
Gauw douchen, eten enz. Na het eten
zouden we nog even een biertje drinken, maar Martin zette de tv aan en begon
met een Karaoke avond.
Het werd dus 01:30 uur voor we gingen
slapen.
Dag 12
We kunnen rustig aan doen, vertrek om
10:00 uur ging niet door er was een boot te weinig. Toch maar vertrokken en een
tussenstop gemaakt bij een ander longhouse, zodat de andere boot ons in kon
halen. Hierna varen we nog 2 uur en moeten vaak de boot uit om te duwen, de
waterstand is te laag. We hebben eerst nog een lunch en om 12:30 uur komen we
op het eindpunt van de boten, deze kunnen niet verder (geen water meer). Vanaf
hier beginnen we aan een tocht van 9 km., het eerste stuk nog op sandalen,
omdat we nog een rivier over moeten steken, daarna kunnen de kisten aan. Om
16:30 uur zijn we op Camp 5 we kunnen douchen en de klamboe ophangen. Om 19:00
uur gaan we eten en om 21:00 gaat het licht uit omdat er diverse mensen om
06:00 uur uit moeten, deze gaan de pinnacles
beklimmen.
Dag 13
Om 06:00 uur moeten we er uit, om 06:30
uur ontbijt en om 07:30 uur beginnen we aan de klim naar de pinnacles.
We vertrekken met Chris, Peggy, Marcel, Kirsten en drie gidsen. Het is meteen al
heel erg zwaar, de steile helling is te veel en na 300 meter (1 ½ uur onderweg) moeten wij helaas
opgeven, Ria krijgt ontzettend last van haar rug en kramp in haar been, dus kan
niet meer verder.
We moesten 2,3 km omhoog over een
afstand van 1250 meter. We besluiten om terug te gaan want we houden de anderen
te veel op. We moesten om 11:30 uur op een bepaald punt zijn en als je daar
niet op tijd was moest je terug i.v.m. tijd gebrek. Een van de gidsen gaat met
ons mee neer beneden en meldt ons af bij Martin en de park-ranger.
Als we terug zijn hebben de anderen net
hun ontbijt op en wachten op wat komen gaat. Martin wil die morgen een stuk
gaan lopen richting de headhunters-trail die we
morgen helemaal moeten lopen. Als het goed is moeten we bekerplanten kunnen
vinden, we zien er inderdaad verschillende. Ook laat hij nog een speciale plant
zien, deze is zowel mannelijk als vrouwelijk, dus kan zich zelf bevruchten. ’s
Middags luieren we een beetje tot de klimmers terug komen, het was heel erg
zwaar geweest. Na het eten nog even kletsen en naar bed.
Dag 14
Weer om 06:00 uur opgestaan, we
beginnen er aan te wennen. Vandaag beginnen we met de headhunters-trail
van bijna 12 km. We starten als eerste en om 10:30 uur komen we aan bij de
bootjes, we controleren ons zelf op bloedzuigers, wringen onze kleren uit en
nemen een duik in de rivier. We moeten ongeveer 4 uur varen en dit keer hadden
wij als enige een luxe boot, er stonden plastic stoeltjes (de poten waren er af
gezaagd) in de boot. Gelukkig hoeven we maar twee keer de boot uit om te duwen.
Martin had gebeden om regen, anders hadden we niet weg gekund of waren onderweg gestrand. Helaas had zijn gebed te lang
geduurd, want we kregen onderweg nog een verschrikkelijke hoosbui.
Om 16:00 uur stappen we over in jeeps
en busjes en rijden naar Limbang, hier liggen onze
grote rugzakken met schone kleren. We eten een hamburger en later kwamen we
Chris en Peggy tegen die een heel goed restaurant
hadden gevonden (pech). De gidsen nemen ons nog even mee naar een Karaoke-bar en na een paar biertjes gaan we heerlijk
slapen. We zijn hier maar voor 1 nacht en verder is er niks
te beleven. O ja, naast het hotel was een moskee, iedereen om 5 uur wakker,
behalve wij tweeën, wij sliepen aan de andere kant van het hotel.
Dag 15
Om 08:00 uur lopen we naar de express
boot die ons naar Lawas brengt. Beneden in de boot is
een hoop herrie van de tv die aan staat en het is er verschrikkelijk koud door
de airco. We besluiten om op het achterdek te gaan zitten maar daar zitten we
precies in de rook. Hierna zijn we maar op het dak gaan zitten, mooi uitzicht
veel zon en een lekker windje. Na enkele uren komen we aan in Lawas en stappen over in een bus.
Deze voert ons over de grens naar
Sabah, even paspoortcontrole, stempels op het visum en verder. Na een poosje
rijden zien we eindelijk de zee en kunnen daar op een terrasje lunchen, geen
bier, dit is een moslim bedrijf.
Na de lunch rijden we verder naar Kuala
Penyak, waar we met een speedboot de open zee op gaan
richting Pulau Tiga. Om
16:00 uur zijn we eindelijk op het survivor eiland,
hier is ook een stukje van bobo’s in de bush opgenomen. EINDELIJK RUST. Zodra we de kamersleutel
hebben kunnen we een biertje bestellen, wasgoed inleveren enz. De natte zooi
die we nog steeds bij ons hadden van de afgelopen dagen begon akelig te
stinken. Later die middag verteld Martin nog even wat voor routes je kunt
lopen, waar de mudvolcanos zijn enz.
Vanmorgen werd Ria wakker met een blaar
op haar elleboog en deze begon open te gaan. Ad maakte er een foto van en zag
op het scherm dat het meer leek op een vrouwenborst, dan op een elleboog. Even
aan Martin laten zien en besloten om, als het erger wordt, de volgende morgen
even terug te gaan naar het vaste land om even door een dokter te laten
beoordelen.
Na het eten weer Karaoke
en naar bed.
Dag 16
Toch maar even naar de dokter. Als we
om 09:00 uur willen vertrekken kost de boot $60.00, we kunnen ook een uurtje
later, dan kost het niets want de boot moet dan toch naar de wal, dus om 10:00
uur vertrekken we richting kliniek. Martin gaat ook mee want die heeft al dagen
luier uitslag op z’n kont door alle dagen in een natte
broek te lopen en hij had van iedereen al zalfjes, druppeltjes, poedertjes enz.
gehad maar niets hielp hem echt.
Bij de kliniek moesten we eerst €3.00
afrekenen voor we een dokter te speken kregen, consult kosten. De dokter keek
naar de elleboog en dacht dat Ria gestoken moest zijn of dat er misschien een
doorn in haar arm was gekomen. Wel zaten er nu al rode strepen in de richting
van haar oksel. Ze kreeg een antibioticakuur, pijnstillers, jeukremmers, zalfje
om te verzachten en de vliegen op afstand te houden en nog iets. Martin kreeg
een spuit en we konden weer terug. Die dag hebben wij nog een trial gelopen van
7 km. over het eiland en verder rustig aan gedaan. We kwamen de schoonmaker tegen met
een heel klein aapje in zijn nek, deze was zijn moeder kwijt en hij heeft zich
om het
2 maanden oude aapje bekommert.
Dag
17
We lopen na het ontbijt naar het
gedeelte waar het personeel bivakkeert. Martin heeft ons n.l. gisteren laten
zien waar we varanen kunnen tegenkomen, deze krijgen
de restanten van ons eten . Als we aankomen zijn er
nog niet zoveel varanen maar als ze eten krijgen
komen er aardig wat op af. Daarna hebben we heerlijk liggen luieren op het
strand, eventjes helemaal niets, even bijkomen en bijtanken voor wat nog komen
gaat. Na de lunch zijn we met Kirsten, Peter, Jan en Erik naar de mud-vulcano gegaan het is zo’n 20
minuten lopen vanaf het strand. Het was heerlijk maar best moeilijk om onder te
komen, vooral Kirsten die zakte niet verder dan haar knieën in de modder en
moest behoorlijk wringen om dieper te komen. Het grootste probleem was, om er
weer uit te komen het had al 3 weken niet geregend dus de modder was aardig dik
geworden en ingeslonken. Daarna
weer 20 minuten teruglopen richting zee om ons af te spoelen en tegen de tijd
dat we hier aankomen zijn we aardig hard geworden. Het is niet
gemakkelijk om de modder van je af te krijgen en moeten we boenen met onze
zwembroek.
Als we bij het huisje zijn zien we dat
de apen behoorlijk dorst hadden, ze hebben een hele bak water leeggedronken. We
hadden n.l. vanmorgen water voor ze neergezet toen we zagen dat ze uit de zee
aan het drinken waren. We zetten een nieuwe bak water neer en gaan naar de
kantine het is theetijd. Als we terugkomen is de bak water weer voor de helft
leeg, gisteren tijdens onze wandeling zagen we al dat het eiland zo ontzettend
droog is, er is voor de beesten geen druppel water te vinden.
Dag 18
Vandaag gaan we verder naar Kota Kinabalu, om 09:00 uur
vertrekken we van het eiland en na een ½ uur varen nog 2 uur met de bus komen
we aan bij het hotel. Eerst een lekkere warme douche en daarna op jacht naar
een pinautomaat die we vrij snel hadden gevonden. We gaan een winkelcentrum in
en eten een hamburger met patat bij Burger King waar de hele groep in kleine
groepjes ook zaten of net aankwamen, iedereen had zin in patat.
’s Middags struinen we de souvenir markt af naar leuke hebbedingetjes en drinken
een biertje aan de waterkant. ’s Avonds gaan we overheerlijk eten bij een
visrestaurant met Peggy en Chris, we nemen oesters, 2
verschillende soorten gamba’s, en 3 verschillende vissoorten op verschillende
wijze bereid, lekker flesje wijn erbij en een overheerlijk dessert. Als we
moeten afrekenen zijn we voor de wijn net zoveel kwijt als voor het eten, in
totaal moesten we €. 80,00 betalen met z’n vieren. We
besluiten dan ook om de volgende keer weer hier naar toe te gaan.
Dag 19
Vandaag gaan we naar Mount Kinabalu N.P. waar we eerst 1 dag verblijven op 1600 meter
om te acclimatiseren, voordat we verder de berg opgaan. Na 3 uur bussen komen
we aan in het park. De kamers waren nog niet klaar en moeten wachten in het visitor centre
waar we gelijk wat eten. We doen het vandaag rustig aan, bekijken de film over
het park en zitten lekker op ons gemak op de veranda. Jonge
Jan vindt het allemaal maar belachelijk en snapt niet waarom we vandaag al niet
verder naar boven gaan, volgens hem is het een eitje, en stelt het allemaal
niets voor. Om 18:00 uur is er een briefing over de klim wat mee te
nemen, en wat te doen en laten. We gaan vroeg slapen want morgen een hele zware
dag.
Dag 20
Om 5:30 uur opstaan en naar headquarters lopen, hier moeten wij uiterlijk voor 6:30 uur
aan het ontbijt zitten. Als we zien waar we naar boven moeten begint ons het
zweet al uit te breken, het ziet er hoog en steil uit. Als alle formaliteiten
geregeld zijn en we onze identiteitspas hebben worden we met de bus naar de
ingang gebracht op 1866 meter. Uiteindelijk beginnen we om 08:00 uur aan de
zware tocht.
De eerste 5 km. heeft een gemiddelde stijgingspercentage van 41,5% Na vele tussenstops
bij de shelters komen we aan bij het bordje dat we nog 1 km. naar boven moeten
voor we bij Laban Rata zijn, waar we zullen
overnachten. De laatste km. heeft een stijgingspercentage van 45%. en is heel zwaar, alleen nog maar keien. De
laatste paar honderd meter begint het wat te miezeren en als we om 15:45 uur
boven en binnen zijn begint het enorm te gieten, we zijn op tijd binnen. Na de
bui gaan we even naar buiten en zien enorme watervallen van de berg af komen.
Het is te hopen dat het nu verder droog blijft anders mogen we morgen niet
verder omhoog. We eten lekker vroeg en gaan om 20:00 uur al slapen want
morgenochtend om 01:30 uur opstaan.
Dag 21
Om 01:30 uur loopt de wekker af want om
02:00 uur gaan we verder naar boven. We hebben met de gids kunnen regelen dat
wij wat eerder zouden vertrekken omdat we niet zo snel zijn en toch op tijd
boven willen komen. We trekken alles aan wat we bij ons hebben en beginnen aan
het laatste maar loodzware gedeelte. Bewapend met zaklamp, water en camera’s
gaan we op pad.
De eerste km. gaat behoorlijk steil
omhoog en door de hoogte is de ademhaling ook wat minder. Als we over de
boomgrens zijn gaat de route verder via touwen naar boven, soms steile stukken
en over hele smalle randjes. Als we bij de Sayat Sayat hut zijn worden we gecheckt, kunnen we onze water
bijvullen en dan verder naar boven via de touwen. We worden inmiddels
al behoorlijk ingehaald ook door de anderen van onze groep. Tegen 05:30 uur
begint het licht te worden en hebben we net het bordje gepasseerd dat we nog
700 meter moeten lopen. We zijn buiten adem door de enorme hoogte en Ria krijgt
weer last van haar rug en kramp in haar been. We besluiten te stoppen, de top
halen we toch niet meer op tijd, en zitten tussen Donkey Ears
Peak en Ugly Sister Peak ongeveer op 4050 meter. Hier vandaan kunnen we ook de
zonsopkomst zien en gaan na een ½ uur op ons gemak terug naar beneden.
Het is maar goed dat we niet gezien
hebben hoe we in het donker naar boven waren gekomen anders hadden we misschien
wel getwijfeld om verder te gaan. Om 07:30 uur zijn we weer terug in Laban Rata, drinken wat koffie, pakken onze spullen en gaan
om 8:30 uur aan de afdaling beginnen van 6 km. Dit was zwaarder dan de klim
gisteren omhoog, het had geregend en sommige afstappen zijn hoger dan 50 cm.
Bij de laatste shelter komen we jonge Jan tegen en vragen of hij erbij komt
zitten, hij is helemaal kapot en gaat door. Hij is bang dat als hij gaat zitten
hij nooit meer overeind komt.
Om 13:00 uur bereiken we de ingang en
lopen tegelijkertijd met Jan door het hek. Nu is het wachten op de bus die ons
terug brengt naar de
headquarter vanwaar we weer terug gaan naar Kota Kinabalu. Wij komen als 2de
aan, Chris en Peggy hadden net de bus voor ons zij waren
om 12:30 uur bij de ingang. Langzaam aan komt de rest ook binnen druppelen en
gaan we naar Kota Kinabalu.
Martin staat ons op te wachten als we
om 17:00 uur aankomen, hij is niet meegegaan omdat hij al enige dagen 40° C. koorts had en hiermee naar het ziekenhuis moest om zijn
bloed te onderzoeken. Martin had voor hem in de plaatst iemand anders geregeld
en heeft intussen ook zijn vrouw over laten komen. Nadat we van de gids onze
diploma voor het beklimmen hebben gekregen gaan we heerlijk douchen en eten bij
het alom bekende visrestaurant.
Dag 22
Vandaag gaan we met z’n
allen raften op 2 personen na, jonge Jan en Marcel
zijn de hele nacht goed ziek geweest en zijn nog niet in orde. Ook oude Jan, Kristel
en Erik zijn niet in orde maar gaan toch mee. Ze hebben last van het klimmen en
zijn oververmoeid. Om 07:00 uur vertrekken we met de bus naar Beaufort hier
stappen we over op het boemeltreintje en hebben ontzettende warme een rit van 2
uur. Als we op de plek komen vanwaar we beginnen te raften
krijgen we eerst uitleg hoe te handelen tijdens het raften
en gaan op pad. Na 30 tot 45 minuten raften zijn we
terug op de plaats waar we onze bagage hebben achtergelaten en hebben hier
eerst nog te eten.
We kleden ons om en gaan met het
treintje terug naar Beaufort. We zitten nu heerlijk buiten op de platte wagen
maar als het begint te regenen moeten we naar binnen. We komen in een wagon
terecht waar alle gidsen zitten te kaarten, er zijn geen bankjes het is gewoon
een lege wagon. Dan nog een paar uur bussen en om 17:00 uur zijn we weer terug
in Kota Kinabalu. 12 Uur
onderweg voor 45 minuten raften, dit terwijl we een
paar dagen geleden langs Beaufort reden toen we van Pulau
Tiga afkwamen. Het was in ieder geval gezellig en
daar gaat het tenslotte om. ’s Avonds hadden we afgesproken dat we met z’n allen zouden gaat eten, het laatste avondmaal
gezamenlijk. Kirsten en Peter, Jan en Ine, Ieke en Birgit zouden nog langer
vakantie hebben. We komen op het plein waar diverse eettentjes zijn, Martin
besteld van alles wat zodat ieder kon pakken waar hij of zij zin in had. Daarna
zijn we nog even op de boulevard geweest wat drinken en gaan daarna na een
vermoeiende dag lekker naar bed.
Dag 23
Vandaag
weer naar huis, het is over jammer genoeg. Eerst de rugzakken pakken en dan
wachten tot we om 16:00 uur naar het vliegveld worden gebracht. We lopen nog
een keer naar de souvenir markt en kopen nog een
masker die hier in overvloed aanwezig zijn, daarna gaan we nog wat verder onze
voetsporen achterlaten hier in Kota Kinabalu. Eten wat, drinken wat en wachten nog even. Als
het dan uiteindelijk 15:00 uur is gaan we naar het hotel kleden ons om en
vertrekken dan om 16:00 uur naar het vliegveld. Martin en zijn vrouw gaan ook
mee deze moeten een vlucht hebben naar Miri waar ze
wonen. Als we aan boord moeten nemen we afscheid van Martin en zijn vrouw, Ria
heeft er totaal geen zin in en zou wel willen blijven. Martin
zijn vrouw zegt dat we wel kunnen blijven en bij hun kunnen wonen, maar ja de
plicht roept maandag weer en mogen we weer aan het werk.
Om 18:00
uur vliegen we eerst naar Kuala Lumpur en komen langs Mount Kinabalu.
Ieke, Jan en Ine blijven in Kuala Lumpur deze gaan nog verder naar Bali (bofkonten) Tegen 24:00 uur gaat onze vlucht verder
naar Amsterdam met een ½ uur vertraging. We komen om 06:45 uur aan in Amsterdam
en is er weer een eind gekomen aan geweldige reis.