|
|
India & Nepal 5 november t/m 3 december 2010 |
|
|
|
|
|
|
|
Dag 1 Na een slapeloze nacht vertrekken
we om 3:00 uur richting Schiphol. We kunnen de auto in Hoofddorp bij het
hoofdkantoor van Ria haar werk zetten waar we een transit hebben naar
Schiphol. Veel
te vroeg om in te checken, dit kan pas om 5:00 uur, drinken we eerst maar een
bak koffie. Tegen 5:00 uur lopen we naar de incheckbalie waar ook de rest van
de groep aankomt druppelen. Als we onze bagage kwijt zijn en door de douane
heen zijn drinken we nog maar wat koffie en nemen een broodje. De meeste
winkeltjes gaan om 6:00 uur pas open en tegen die tijd moeten wij alweer naar
de pier waar we aan boord van het vliegtuig kunnen stappen. 20 Minuten te
laat gaan we de lucht in op weg naar Londen Heathrow
waar we 4 uur door moeten brengen voordat we verder vliegen. Als we weten
welke pier we moeten hebben kunnen we met een treintje naar een andere
vertrekhal. We stappen in een Boeing 747 en ook nu vertrekken we te laat nu 7
½ uur vliegen en landen we om 2:00 uur lokale tijd in Delhi. Onderweg hebben
we aardig wat hazenslaapjes gedaan, echt slapen lukt niet maar de slapeloze
nacht halen we hiermee aardig in. Als we boven Delhi vliegen zien we
heel veel vuurwerk het is namelijk Siwali (lichtjes
feest). Nadat
we door de douane zijn wat heel veel tijd in beslag nam en onze paspoorten zijn
gestempeld pakken we onze bagage die al op de lopende band lag. We blijken
als eerste buiten te zijn en als we kompleet zijn wordt er een bus geregeld
waar we mee naar het hotel worden gebracht. Tegen 4:00 uur zijn we bij het
hotel, checken in en gaan gelijk naar bed we zijn best wel
moe. . Dag 2 We
zouden om 8:00 uur opstaan want om 10:00 beginnen we met de stadstour, we
worden echter pas wakker om 10:00 uur. Snel rukken we een t-shirt uit de
rugzak, gooien wat water in ons gezicht en haasten ons naar beneden. Geen
ontbijt en geen koffie we zijn echter niet de laatsten en hebbne nog 5
minuten om wakker te worden voordat we gaan. We moeten zo’n 5 minuten lopen
voordat we bij de bus zijn, deze mag hier niet in de smalle straatjes rijden.
Als eerste rijden we naar Gurdwara
Bangla Sahib een Sikh Tempel wat in
het nieuwe Delhi staat. De schoenen moeten uit en krijgen we een oranje
bandana want de hoofd moet bedekt zijn. We lopen hier wat rond en binnen is
een dienst aan de gang. Buiten is nog een grote vijver waar de Sikhs zich
reinigen. Daarna
gaan we naar het Rode Fort waar we een foto stop hebben van een half uur. Het
is een enorm imposant bouwwerk met Binnen de muren van het fort marmeren
paviljoenen en badhuizen. De
muren strekken zich uit over een afstand van 2 km en zijn aan de kant van de
rivier 18 meter hoog en aan de stadszijde 33 meter. We
zien alleen de buitenkant naar binnen gaan we niet. Daarna gaan we met een
riksja door het hele oude Delhi. Kleine smalle staatjes die hier en daar
versierd zijn voor Siwali en enorme trossen
stroomkabels hangen overal. Als we hier doorheen zijn komen we aan bij de
Moskee Jama Mashid. Hier
moet 200 rupee betaald worden voor een ieder die
foto’s of film wil maken. Niemand wil foto’s maken en mogen er dan ineens niet
meer in. We stappen dan ook weer in de bus en rijden naar het museum van Ghandi. Hier is het huis waar hij is overleden zelfs de
slaapkamer is nog intact. In het huis staan diverse voorstelling wat Ghandi zoal heeft meegemaakt. Inmiddels
is het 15:00 uur geworden en gaan we ergens lunchen, we moeten wachten tot er
een tafeltje leegkomt en kunnen dan met groepjes naar binnen. We bestellen
een soep vooraf en gamba’s en kip als hoofdgerecht, wat drinken erbij en dat
was dan 1650 rupee (€35,00) vrij prijzig dit hadden
we niet verwacht, maar het was lekker. Dan rijden we langs
het presidentshuis en gaan we naar de India gate oorspronkelijk bekend als All India War Memorial,
dit is het nationale monument van India en ook een oorlogsmonument van
gemartelde soldaten. We
rijden terug richting hotel waar we tegen 18:00 uur aankomen. Wespreken af om
eventueel wat te eten maar zeker om een biertje te drinken. Jiid wist wel een restaurantje maar dit zag er niet
bepaald gezellig uit en lopen we terug naar een restaurantje waar het er
gezelliger uitzag. Als eerste besteld iedereen bier
en nemen daarna toch ook nog maar wat
te eten. Het was in ieder geval goedkoper dan vanmiddag. Tegen 22:00 uur zijn
wij terug in het hotel en gaan naar bed. We zijn best wel
moe na 2 nachten weinig slaap. Dag 3 Om 6:30 staan we op, alles pakken en ontbijten.
Om 8:00 uur vertrekken we voor een acht uur durende reis van 257 km. naar de regio Shekhawati.
Het verkeer is druk en af
en toe zie je dat het ook maar net goed gaat. We stoppen in een stadje waar
een hoteleigenaar zo aardig is dat we gebruik mogen maken van 2 toiletten.
Sommige kopen wat bananen en dan gaan we verder. Na een ½ uurtje stoppen we
voor lunchpauze, hier hadden ze heerlijke omeletten en tosti’s. We nemen er
een lekker koud biertje bij. Tegen 16:00 uur komen we aan in Dabri een klein stadje inde Shekhawati
regio. Het is
een leuk hotelletje met prachtig beschilderde muren en deuren. Het hotel is
een ’haveli’’,een achttiende eeuws
koopmanshuis met binnenplaats, rijk versierd met
houtsnijwerk en talrijke fresco’s. De kamers zijn prima en er was een groot
dakterras. Hier drinken we met z’n allen een
biertje, het duurt enorm lang voordat we deze hebben maar smaakt daardoor de
te lekkerder. We spreken om 17:00 uur af om een rondje door het dorp te
lopen. Hier staan aardig wat oude gebouwen wat de moeite waard is om te zien.
Sommige huizen zijn prachtig geschilderd sommige hebben een opknapbeurt
nodig. Om 20:00 uur gaan we op zoek naar een restaurantje en komen bij het
hotel een stel tegen die naar een restaurant gingen we maar met hun mee
gegaan en later zat iedereen van de groep er. Na heel lang wachten kunne we bestellen en als we eindelijk na 2 uur ons eten
kregen was het koud en stuurden we het terug.
Ook de soep die we besteld hadden kregen we nadat al het eten al weer
terug was in de keuken. Als we ons eten uiteindelijk terug hebben is het niet
te eten, alleen botten en een bal van ene schaap Als we afrekenen gaat er
uiteindelijk toch wat van de prijs af. We lopen terug naar het hotel nemen
nog een biertje op het dakterras en gaan naar bed. Dag 4 Om 6:30 uur staan we op en gaan op zoek naar de
ontbijtzaal hier zou een buffetje klaarstaan voor ons met koffie, eieren,
toast en fruit. Echter er zat niets in de schalen er was niets eens warm
water om koffie te maken. We lopen naar buiten en komen na een kwartier weer
kijken, nog steeds niets en bestellen dan maar wat van de kaart. Een continental breakfast, ook nu worden we verwezen naar het buffet maar er is nog steeds
niets bijgevuld. We gaan maar het dorp in om daar wat te eten te scoren en
komen Claudia en Tiemen tegen die ook op zoek
waren. We vinden met behulp van een local een
restaurantje waar we eieren, toast en koffie bestellen voor minder dan de
helft van de prijs als in het hotel en daar kregen we niets. Later hoorden we
van anderen dat ze een paar honderd rupee moesten
betalen terwijl er niets op het buffet stond. Tegen 8:00 uur gaan we met 2 jeeps naar een
dorpje op het platteland waar we ene rondleiding krijgen. De bewoners van deze landelijke
regio zijn nog voornamelijk aangewezen op kamelen- en ezelkarren en de benenwagen. Bijna onvoorstelbaar, op slechts zeven à acht
uur rijden ligt immers de miljoenenstad Delhi! Als we om 10:30 terug
zijn bij het hotel hebben we nog een half uurtje voordat we vertrekken naar Jaipur een tocht van 177 km waar we ongeveer 4 uur over
doen. Rond 15:00 uur komen we aan in Jaipur we
hebben een prachtige kamer met een eigen terras. Er zijn er een paar die naar
een Bollywood film zijn gegaan maar hier hadden we
niet zoveel trek in. We halen een biertje bij de receptie en drinken die heerlijk
op het terras op. We wassen wat shirts en schrijven het dagboek wat bij.
Tegen 19:00 uur verzamelen we ons om met de tuk tuk
naar een restaurant te gaan. Het ziet er goed uit en er is zelfs de
mogelijkheid om op het dakterras te gaan eten. 4 Personen willen liever binnen
zitten en wij gaan met 7 man boven op het dak zitten. Je zit hier op de grond
op lounge kussens, best gezellig en een prachtig uitzicht over Jaipur. Er wordt een waterpijp neergezet maar niemand
maakt er gebruik van totdat Irene deze ontdekt die er ook niet meer vanaf kon
blijven. Na het eten gaan we met Jiid en diegene
die boven hadden gezeten nog even naar een bar om wat te drinken. We hebben
heel veel lol en hebben zo gelachen dat we er
buikpij van kregen. Terug in het hotel hebben we tot 2 uur op het terras
gezeten tot we een waarschuwing van Bianca kregen toen zijn we gaan slapen. Dag 5 Om
10:00 uur gaan we naar het Amber Fort dit ligt 11 km ten noordoosten van Jaipur en was - voordat Jaipur
gebouwd werd - zes eeuwen lang de hoofdstad van het gebied. Onderweg
stoppen we even voor een fotostop bij het Hawa Mahal (windpaleis) deze ligt midden in de stad. Het Amber
Fort staat op de top van een heuvel die aan alle kanten is omgeven door nog
meer heuvels met vestingwerken. Aan de buitenkant is het fort robuust en aan
de binnenkant zijn de vorstelijke vertrekken van een bijzondere schoonheid en
gratie. Er is veel inlegwerk en fijn marmeren beeldhouwwerk te zien. We
hebben hier een rondleiding van ruim een uur wat best wel
lang was maar toch de moeite waard. Op
de terugweg naar Jaipur stoppen we nog even voor
een fotostop bij het Jal Mahal
(waterpaleis) Hier
krijgen we van een kleine jongen een showtje te zien met wat goocheltrucs dit
is hun manier van geld verdienen. We rijden verder en worden natuurlijk bij
een handycraft neergezet waar ze diverse dingen van
zijde verkochten. Daarna worden we afgezet bij het stadspaleis midden in Jaipur en kunnen onze gang gaan. Ondanks het grote
inwonertal is Jaipur een aangename stad, niet in de
laatste plaats door het kleine aantal auto's dat zich in het ommuurde deel
begeeft. Je kunt op je gemak de stad bekijken. Op straat lopen de Rajasthaanse mannen met hun enorme snorren en tulbanden,
en de met sieraden behangen vrouwen in de meest felgekleurde sari's van
India. We shoppen wat, kopen een sari voor een collega van Ad en gaan met een
tuk tuk terug naar het hotel. Even lekker buiten
zitten met een biertje op het terras. Even later begint het te regenen maar
op ons terras zitten we lekker droog. We
hebben om 19:00 uur afgesproken om ergens buiten de stad te eten, hier hebben
we een showtje van kinderen die op touwen balanceren en andere kunsten laten
zien. Als we gaan eten moeten we weer op de grond zitten alleen nu zonder
kussens. We krijgen traditioneel eten en drinken water uit terracotta bekers.
De meesten kunnen het niet zo waarderen maar wij vinden het wel leuk. De
borden en bakjes waar van alles in komt zijn van bladeren gemaakt en je eet
met je handen. Na het eten is er nog een poppenshow en kan er geschoten
worden. Jiid vertelde een beetje het programma voor
mogen en verteld dat we naar Fatehpur Sikri gaan. Dat we lang het park zouden gaan wordt niet
over gesproken en dit was nou juist wat ons zo mooi leek. We
proberen Jiid duidelijk te maken dat er morgen
onderweg 2 dingen op het programma staan en hebben zelfs de reisbeschrijving
er bij gehaald. Dan gaan we terug naar het hotel drinken nog wat buiten op
het terras en gaan naar bed. Dag 6 Om 6:30 staan
we op, alles inpakken en ontbijten. Om 8:00 uur vertrekken we richting Agra
een lange busrit van 8 uur over
237 km. Na een plasstop onderweg komen we rond 12:00 uur aan bij het Keoladeo Nationaal Park hier maken we een riksjatocht
door het beroemdste vogelreservaat van India met meer dan vierhonderd
soorten vogels waaronder de visarend, kraanvogelsoorten en veel reiger- en
eendensoorten. Ook kun je er antilopen, pythons, wilde zwijnen, hyena's
en jakhalzen tegenkomen. Het uitzonderlijke van dit kleine moerasreservaat
(slechts 29 km²!), dat vroeger diende als het
jachtgebied voor de maharadja van Bharatpur, is dat
je er fietsend en zonder begeleiding in mag. Na 2 uurtjes rijden we verder en
hebben onderweg nog even een late lunch pauze. Hier nemen we een heerlijke
salade en rijden dan gauw verder naar Fatehpur Sikri, een verlaten keizerstad, niet ver van Agra.. Dag 7 Om
4:45 uur loopt de wekker af, na net geen 4 uurtjes te hebben geslapen. Er was
vannacht een behoorlijke herrie bij ons op de gang wat echt niet leuk was. Er
weren matrassen de kamers opgesleept, kinderen aan het gillen en spelen en
een paar mannen luid schreeuwend over de gang. Na een kwartier vraagt Ad of
het iets rustiger kan maar na 3 kwartier hebben we de receptie gebeld of dat
ze wilden komen kijken. Even daarna was het stil en konden we eindelijk
slapen. Om 5:30 uur vertrekken we richting de Taj Mahal waar om 6:00 uur de kaartverkoop begon. Dan worden
we met een busje naar de ingang gebracht en moeten we hier mannen en vrouwen
gescheiden wachten. Dit was vanwege het fouilleren op sigaretten, aanstekers,
kauwgom en wapens. Als we bij de Taj Mahal aankomen hangt er aardig
wat mist en zien we de rode gloed die de zonsopkomst zou geven niet. Maar desalniettemin is het prachtig en vergapen we ons aan de
marmeren tempel van de liefde. De Taj Mahal heeft Agra wereldberoemd
gemaakt. En terecht. We
hebben een uur om het gebouw van dichtbij te bekijken en kunnen hier ook naar
binnen. Binnen is er niet zoveel te bewonderen maar de buitenkant maakt het
goed. Als we de Taj Mahal
verlaten gaan we eerst weer terug naar het hotel waar we kunnen ontbijten. We
nemen ene kop koffie naast de deur en nemen daar ook een broodje. Tegen 10:00
uur gaan we weer op pad, eerst naar de Baby Taj die
aan de andere kant van de rivier staat. Even voor we de brug over zijn zien
we behoorlijk veel apen lopen wat ons doet denken aan een documentaire op discovery channel. Bij de Baby Taj
spenderen we een uurtje en gaan dan door naar het Rode Fort in het oude
gedeelte van de stad, Het gigantische Rode Fort, de residentie van de Indiase
keizers en de bazaars van de stad zullen je niet onberoerd laten. Van hieruit
zou je ook de Taj Mahal
kunnen zien maar deze was geheel verdwenen in de mist. Tegen
15:00 uur zijn we terug bij het hotel en gaan we eerst even wat eten en
drinken bij de pizzahut. Daarna gaan we ene stukje lopen en stappen in een
tuk tuk om ons naar een winkelcentrum of een markt
te brengen. Het werd niets van dit alles, hij brengt ons naar een local market maar zoals hij al
had verteld zag
het er niet echt veilig uit in dit gedeelte van Agra.
We stoppen nog even bij een winkeltje om een sjaal te kopen zodat hij ons
niet voor niets heeft rondgereden en laten ons dan terug brengen bij het
hotel. Hier
lopen we nog langs wat winkeltjes en kopen nog wat sjaals erbij voor het
thuisfront. Als we weer terug zijn bij het hotel nemen we een douche en
pakken de rugzakken weer in. We eten wat bij de pizzahut en drinken koffie op
het terras. Tiemen en Claudia zitten er ook en
lopen dan met hun nog wat winkeltjes af daarna naar het hotel om te kijken
hoe laat we morgen gaan vertrekken. Er is niets bekend en ook Ruud en Bianca
staan wat rond te kijken hoe of wat. We besluiten Jidd
maar te bellen, om 7:00 uur zullen we vertrekken. Wij gaan met z’n tweeën naar de pizzahut een biertje drinken en om Diane en Herman op te wachten zodat ook zij weten dat we
om 7:00 uur vertrekken. Dag 8 Om 5:30
uur staan we op, lekker ontbijten en om 7:00 uur vertrekken we voor een 200
km lange busrit naar Orcha. Onderweg stoppen we nog bij Fort Gwalior deze staat op een geïsoleerde rots, met
uitzicht op de stad Gwalior, en bevat een aantal
historische gebouwen. It is one of the biggest
forts in India and a postage stamp has been issued by the Indian Postal Service to
commemorate the importance of this fort. Het is een van de grootste
forten in India en een postzegel is uitgegeven door de Indiase Postal Service
op het belang van dit fort te herdenken.
Achteraf hadden we dit beter over kunnen slaan zoals Jidd had verteld, alles
is kapot, smerig en wordt er niets aangedaan om het te behouden maar het
stond in de reisbeschrijving en wilden dit toch niet missen. Rond
14:30 uur komen we aan in Orcha hier slapen we in een soort bungalow aan een
rivier. Het is een prachtige lokatie, mooie tuinen en zitjes in de tuin. Het
zwembad ligt voor ons appatement en nemen dan ook direkt een duik om even op
te frissen. Ook bij de rivier is het genieten van het uitzicht op Orcha en de
omgeving. Na de lunch maken we wat foto’s en drinken we een biertje op het
terras het is hier prima vertoeven. Tegen 18:00 uur gaan we met een tuk tuk
naar Orcha, het ziet er schiterend uit, wat winkeltjes restaurantjes en
natuurlijk de moskee, tempel en fort. De kleurrijke mensen zien er
fantastisch uit en zijn niet
opdringerig. En het is het schoonste stadje wat we tot nu toe hebben gezien.
Tegen 19:00 uur gaan we terug met sigaretten voor Bianca en Tiemen die zonder
zaten. We nemen nog wat te drinken en gaan dan lekker douchen voordat we op
een van de terrrassen buiten wat gaan eten. We bestellen allebei vis en
krijgen hier geen spijt van zo lekker hebben we hier in India nog niet
gegeten. Na het eten gaan we naar bed we zijn toch wel moe van het reizen. Dag
9 Om
6:30 uur staan we op, alles nog even inpakken en ontbijten. Om 8:00 uur
rijden we weg in een nieuwe bus die enorm is qua zitplaatsen maar met minder
been ruimte. Vandaag rijden 275 km naar Khajuraho
waar we na een plas en koffiestop om 16:00 uur aankomen. Khajuraho
is vooral bekend geworden wegens de vele tempels met erotische afbeeldingen
en beeldhouwwerken uit de Kamasutra. Het
hotel heeft een prachtige lobby maar de rest heeft wel degelijk een
onderhoudsbeurt nodig. Ook hier is een zwembad en liggen we er zo in. Het s hier een stuk warmer en zo’n verkoeling is welkom.
We drinken met z’n allen wat aan de rand van het
zwembad en brengen daarna wat vuile broeken en shirts naar de receptie om te
laten wassen de rest doen we even zelf. Tegen 19:00 uur lopen we naar de stad
en worden we door Jidd gewaarschuwd goed op te
letten en niet met de locals te praten, het blijkt hier helemaal niet pluis
te zijn als het donker is. We eten met z’n allen wat
in een restaurantje, allen zijn de Belgen Diane en
Herman weer niet van de partij. We eten goulash en stroganoff
van kip met rijst en groenten, het is heerlijk en ook hier hebben ze echte
koffie. Na het eten lopen we over de market en
slaan een deel over, het is hier ‘s avonds niet veilig. Als we weer terug
zijn bij het hotel gaan we lekker buiten zitten met een paar anderen van de
groep. Gezellig muziekje aan, biertje erbij en een beetje ouwehoeren. Tegen
24:00 uur gaan we slapen. Dag
10 Om
7:00 uur loopt de wekker af maar gaan niet hier in het hotel ontbijten. Een
biertje kost hier in het hotel 283 rp. in plaats
van 100 rp wat we op de
meeste plaatsen betalen, het ontbijt zal daarom ook best wel duur zijn,
achteraf blijkt dit 250 rp te zijn. Voor deze
ochtend hebben we een fiets ter beschikking om de landelijke omgeving te
verkennen. Te midden van het glooiende landschap in deze verre uithoek
van noordoost Madhya Pradesh,
staat een groep tempels die tot de best ontworpen en rijkst bewerkte van
Noord- en Midden-India behoren. Ze zijn vooral
beroemd geworden vanwege de versieringen met erotisch beeldhouwwerk. De
tempels werden in de 10de en 11de eeuw gebouwd. Van de 85 die er toen
stonden, zijn er nog 22 over. De reden dat het erotische beeldhouwwerk het
heeft overleefd, ligt aan de geïsoleerde ligging van de tempels. De moslims
waren niet per se anti-hindoe,
maar wel te preuts om dergelijke afbeeldingen te tolereren, zodat deze
systematisch van de tempels werden verwijderd. De erotische tempels van Khajuraho behoren tot de belangrijkste monumenten van
India. We
lopen hier zo’n 1 ½ uur rond op zoek naar erotische
beelden die soms wel erg moeilijk te vinden waren mede omdat deze zo enorm
klein zijn. Als we de West tempels hebben gezien lopen we naar de overkant
van de straat waar het restaurantje is waar we gisteren ook hebben gegeten om
te ontbijten. Een lekker omeletje met toast en koffie. Daarna gaan we op zoek
naar de andere tempels die op zich niet zo heel bijzonder zijn maar we hebben
een leuk fietstochtje. Het is alleen wennen om links te rijden en zitten we
regelmatig aan de verkeerde kant van de weg. Om 13:00 uur moet de fiets terug
zijn en kopen in de stad eerst nog even wat bier want het prijsverschil met
het hotel is wel erg groot. Bij het hotel aangekomen trekken we onze
zwemkleren aan en nemen eerst een duik in het zwembad, genieten van de zon,
muziekje en een biertje erbij. Later lopen we naar het dorp, eten er wat en
kijken winkeltjes. Op de een of andere manier lijkt het wel of er een kartel
afspraak is, de prijzen zijn overal hetzelfde zoals ook de beeldjes die te
koop worden aangeboden. We kunnen dan ook niets aparts vinden die onze collectie
beeldjes uit verschillende landen kan uitbreiden. We kopen alle twee nog wel
een dun shirt en een broek voor 600rp. (9 euro) en gaan dan door naar het
hotel we gaan even lekker op bed gaan liggen en kan ik het dagboek wat
bijschrijven. ’s Avonds gaan we met Tiemen op zoek
naar een restaurantje waar we wat willen gaan eten. Er is een Italiaan die we
al gezien hadden en lopen naar binnen. Als we de kaart zien is deze
behoorlijk aan de prijs en als we ons biertje op hebben gaan we weg. We lopen
naar het restaurantje waar wij gisteren ook wat hebben gegeten maar
halverwege worden we geroepen door Jidd die met de
meiden en Rens in het restaurantje waar wij vanmiddag hebben gegeten zaten.
We besluiten om aan te schuiven, het eten smaakt goed en als we hebben afgerekend
lopen we gezamenlijk terug naar het hotel. Drinken nog wat bij het zwembad en
gaan naar bed. Dag 11 Vandaag een lange busrit
van weer eens acht uur over 300 km. naar Allahabad,
een voor hindoes zeer heilige stad. De andere naam voor Allahabad
is Prayag. In deze plaats komen drie rivieren bij
elkaar: de Ganges, de Yamuna en de mythologische Saraswati. Het is ook de plaats waar elke twaalf
jaar het grootse festival, de Kumbh Mela, wordt gehouden. De plaats waar de drie rivieren
samenkomen wordt Sangam (ontmoetingsplaats)
genoemd. Er wordt weinig gestopt tenzij iemand moet plassen of zo maar anders
wordt er alleen maar doorgereden. We stoppen nog wel even om wat fruit te
kopen maar dat is het dan ook wel. De laatste 100 km was een helse rit met
veel kuilen en gaten in de weg en werden we behoorlijk door elkaar geschud
waarbij sommige bijna een hersenschudding opliepen. Om 19:30 uur komen we aan
in Allahabad en omdat de reis van Khajuraho een flinke tijd in beslag heeft genomen hebben
we vandaag geen tijd meer voor een sightseeing van Allahabad
zelf. Eenmaal in het hotel frissen we ons op en eten we wat in het hotel. We
gaan vroeg naar bed want om 4:30 uur moeten we op voor de zonsopkomst op de
rivier. Dag 12 Om 5:00 uur vertrekken we
naar de rivier wat niet zo ver rijden was. Hier stappen we op een bootje en
varen de rivier op. We hebben aan de oever een van krant gevouwen bootje met
bloemen en wat kaarsvet gekocht die we als we bij de Sangam
zijn aansteken en in het water zetten ter nagedachtenis
van onze overleden dierbaren. Anderen van de groep hebben ook een bootje
gekocht en een ieder laat het met zijn eigen gedachten en ideeën hierover te
water. De stroming van twee rivieren zijn goed zichtbaar de derde loopt er
onder door hier is niets van te zien. Inmiddels is
de zon opgekomen en varen we terug hier zien we de rituelen die de hindoes
bij zonsopkomst uitvoeren waaronder het baden in de rivier. Als we terug zijn
bij het hotel ontbijten we en pakken onze rugzakken. Tegen 10:00 uur rijden
we weg, een rit van zo’n 4 uur over 200 km richting Varenassi. Het laatste stuk gaan we met de boot over de
Ganges een tocht van nog eens 4 uur. We zien het landschap met zijn dorpjes
aan ons voorbij trekken en langs de oevers zien we bij verschillende dorpen
de eerste lijkverbrandingen wat best een vreemde gewaarwording is. De flessen
water en de fles whisky die we bij ons hebben zijn inmiddels
leeg voordat we een stop maken bij het mooie Ramnagar
Fort. Het is hier zo enorm smerig, overal liggen menselijke uitwerpselen en
moet je echt uitkijken waar je je voeten neer zet
om niet deze vuiligheid in je slippers en tussen je tenen te krijgen. Nadat
iedereen toch een plekje heeft gevonden om te plassen, wat erg nodig was na 4
uur varen, gaan we maar weer naar de boot en willen
we hier vandaan. Terwijl we staan te wachten gaat er één vlak naast ons
zitten met zijn jurk omhoog en spettert nog net niet op onze voeten. Tegen 18:00 uur komen we
in Varanasi aan, stappen uit de boot en moeten via
een berg blubber naar de kant lopen. Hier moeten we met 4 personen in tuk
tuks stappen wat erg krap is en hebben een dodemansrits door de enorme
drukte. Tegen 19:00 uur bereiken we het hotel en als we onze grote bagage
hebben die met de bus is gebracht gaan we even douchen. Om 20:00 uur is er
afgesproken om bij Brownies te gaan eten een
westers georiënteerd restaurantje waar bier te krijgen is. We bestellen een
salade, tzaziki en een kaasfondue. Het eten smaakt
heerlijk en krijgen na het eten nog wat aangeboden van het huis. We nemen een
biertje en gaan dan weer richting het hotel lekker slapen. Dag 13 Vandaag kunnen we
uitslapen er is afgesproken om 12:00 uur bij het hotel dus hebben we de hele
ochtend voor ons zelf. We merken nu dat we toch wel de we geen reisgids bij ons
hebben en lopen maar een rondje in de omgeving van het hotel. We zien bij een
van de huizen een overledene die wordt ingepakt om naar de rivier gebracht te
worden. Deze wordt ingepakt in witte lakens en daarna met goudkleurige lappen
op een brancard naar de brandplaats vervoerd. We zien en horen nog meer van
deze begrafenisstoeten in de loop van de dag, een rare gewaarwording maar
hebben hierdoor best respect gekregen hoe ze hier met hun nabestaanden
omgaan. De stad is stoffig en chaotisch druk, zoals
elke grote Noord-Indiase stad. Het aantal buffels
en heilige koeien op de straten, die het toch al moeizame verkeer van
fietsriksja's, handkarren en vrachtwagens bemoeilijken, is hier nog groter
dan elders. Als
we terug zijn bij het hotel drinken we een biertje op het dakterras, het is
hier heerlijk rustig en horen we de hectiek van de
straten niet zo. Rond 17:30 uur gaan we met een tuk tuk
naar de gaths waar iedere avond een ceremonie
gehouden wordt. Deze ceremonie is bedoeld om de goden te eren, in
aanwezigheid van honderden gelovigen en toeristen.Le voyageur peut y assister en s'asseyant au milieu de
la foule colorée ou encore en montant dans une des barques qui stationnent
devant les autels où se déroule la cérémonie. De
ghats, de trappen langs de Ganges, die zich over een
afstand van zeven kilometer uitstrekken op de linkeroever, behoren tot de
meest indrukwekkende bezienswaardigheden van het land. Iedere avond om 19:00
uur op de ghat Dasashvamedh,
a lieu la célèbre cérémonie religieuse de
Bénarès, animée par plusieurs officiants armés de divers objets religieux,
bougeoirs, marmites, éventails de plumes, le tout baignant dans la fumée et
l'odeur de cire chaude. vindt de beroemde religieuze ceremonie van Benares plaats, geleid door een aantal mannen, gewapend
met verschillende religieuze voorwerpen en kandelaars. Al badend in de rook
en de geur van hete wax zitten we in een bootje in
het midden van de kleurrijke menigte van vele toeristen en gelovigen ver van
het altaar waar de ceremonie plaatsvindt. Het is goed dat er tegenwoordig
goed ingezoomd kan worden zodat we toch iets mee krijgen. On y entend à la fois la musique hindi, le bruit des
cloches agitées lors des prières et les chants de la population.Overal
om ons heen, zien wij de honderden kaarsen zweven in het donker en ook nu
laten we ook weer een kaars te water. Aan
het einde van de ceremonie die wordt afgesloten met vuurwerk varen we
richting de Manikarnika ghat
waar de lijken verbrand worden. Hier worden tot 300 lijken per dag gecremeerd
en ook nu is staan er diverse brandstapels in brand. Na enkele minuten
verlaten we deze plek en gaan richting onze tuk tuk
die ons weer naar het hotel brengt. Onderweg komen we een optocht tegen van
een bruiloft met muziek, lichtjes en olifanten, het seizoen om te trouwen is
aangebroken. We hebben afgesproken naar het restaurant te gaan waar rundvlees
te bestellen is. Het is ergens in een smal straatje op de 3 de etage, we zijn
de enige gasten en bezetten direct het hele dakterras. We bestellen een T-bone steak waar we heel veel zin in hebben maar de
steak van Ad is niet helemaal zoals deze zou moeten zijn er zat heel veel
zeen in, jammer verder was het heerlijk. Terug bij het hotel gaan we nog wat
drinken en dan heerlijk naar bed, morgen heel vroeg op. Dag
14 We
moeten weer vroeg op om 5:00 uur vertrekken we naar de Dasaswamedh
ghat waar bij zonsopkomst de gebedsrituelen en
wassingen te zien zijn. We stappen weer op een bootje en gaan de Ganges op.
Het is nog behoorlijk donker maar er zijn al diverse Hindoes zich bezighouden
met de rituelen. Het
is een beetje nevelig waardoor je de de sfeer en spirualiteit goed proeft . Het
is bij de eerste ghats die we bezoeken niet zo druk
maar zodra we bji de Dasaswamedh
ghat zijn er meer mensen die in en aan het water
staan. De mensen zijn vriendelijk en zwaaien naar ons en trekken zich verder
niets van ons aan. We varen door naar de Manikarnika
ghat waar de lijkverbrandingen zijn. De meeste
brandstapels zijn veranderd in bergen as die naar het water wordt gebracht.
In het water staan een paar mannen het goud en andere sieraden wat niet is
verbrand er tussen uit te zoeken, een beetje luguber gezicht. Daarna varen we
een stuk terug en lopen via de gats naar de plek
waar onze tuk tuks staan. Op de muren van de bebouwing aan de ghats staat met strepen aangegeven tot waar de rivier de
laatste tientallen jaren is gestegen. Feit is dat door de eeuwen heen de
Ganges voordurend bouwwerken aan de rivier heeft ondermijnd, die vervolgens
met het eeuwig berustende geduld van de hindoes weer zijn hersteld. Als
we bij de tuk tuks zijn rijden we terug naar het hotel en gaan ontbijten, het
is niet erg veel bijzonders maar een stuk toast met jam en natuurlijk koffie
gaat er wel in. Daarna
even douchen en even een stukje lopen, bij de bata
kopen we voor nog geen 4 euro ieder een paar leren slippers en kopen wat
fruit en tomaten aan de overkant van het hotel bij een groente stal. Dan
nemen we een tuk tuk en laten ons naar de ghats brengen. Hier is een
oud ziekenhuisje waar je van boven af naar de brandstapels en daarbij
behorende rituelen kan kijken. Hier zit een wat oudere vrouw en komt er een
vrij jonge man aan die zich voordoet als zijnde priester, hij legt ons het
een en ander uit hoe het er aan toe gaat. Het is verboden om foto's van de brandende
stapels te nemen wat niet meer als logisch is. Ik moet er niet aan denken dat
dit bij ons zou gebeuren dus waarom bij deze mensen wel. Wanneer de ziel het lichaam verlaat, dragen de mannelijke
familieleden het lichaam op brancards door de smalle straatjes naar de
rivier. De oudste zoon van de overledene heeft zijn haar
afgeschoren en is gekleed in schone witte doek. Het
lijk wordt eerst gewassen en daarna op de brandstapel gelegd, de mannen in
het wit, de vrouwen in gekleurde doek gewikkeld dan ontsteekt de zoon het
hout.
Omdat hout is erg duur, is er vaak geen volledige verbranding. Daarom wordt niet alleen de as verstrooid in
de rivier, maar ook niet volledig verbrande lichaamsdelen. Arme mensen zijn
niet in staat om hout te kopen, hiervoor zit het wat oudere vrouwtje geld in
te zamelen door uit te leggen aan toeristen hoe de rituelen in elkaar steken.
Een brandstapel kost zo’n 50 rupee
wat wij dan ook doneren. Misschien komt het wel niet bij de arme mensen
terecht, en zijn we bedonderd, maar wij voelden ons er goed bij. De lichamen
van baby’s, zwangere vrouwen en heilige mannen worden niet verbrand maar
worden met een steen midden in de Ganges gegooid. Het is heel indrukwekkend
en respectvol hoe zij hier mee omgaan, het lichaam teruggeven aan de 4
elementen Vuur – Aarde
- Lucht – Water. Wie India wil leren kennen, moet Varanasi
zien, want Varanasi ís
India. Maar daarmee is Varanasi ook een geestelijke
beproeving voor de comfortabel gesitueerde westerling, voor wie dood en religie
vaak nog slechts nissen vormen in een druk en werelds leven. Na
een half uur gaan we weer weg en lopen via de ghats
naar de smalle straatjes naar wij denken richting hotel. Onderweg komen we
veel rouwstoeten tegen, lopend, op een riksja, in een tuk tuk
en zelfs boven op een auto. Sommige mensen leggen een paar honderd km af om
aan de Ganges gecremeerd of verstrooid te worden. Als we het idee krijgen
toch niet helemaal goed te zitten nemen we een tuk tuk
naar ons hotel en rijden door niet al te frisse straatjes naar het hotel. We
hadden blijkbaar 1 afslag te vroeg genomen. Bij
het hotel nemen we even wat te drinken en gaan dan op zoek naar een Mac
Donald die ergens in de buurt moest zijn. In een nog in aanbouw zijnde
winkelcentrum zit Macdonald maar zoals natuurlijk te verwachten alleen
kipburgers, maar deze smaakte best. We lopen nog wat
door het moderne winkelcentrum en gaan dan terug en gaan op het dakterras
zitten. ’s Avonds gaan we naar het restaurant waar we ook de eerste avond in Varenassi hebben gegeten met Ruud en Bianca, Tiemen en Claudia en Herman en Diane.
Later komen ook de andere 3 erbij met Jidd en is
het nog even gezellig. Dag 15 Vandaag
verlaten we Varenasi en ook India en gaan om 7:00 uur rijden. De geschatte reisduur voor vandaag
is elf uur over 330 km. Als we iets meer als 1 uur hebben gereden hebben
we een aanrijding met de bus. Dit was niet zo heel gek want onze chauffeur
leek Niki Lauda wel, regelmatig inhalen terwijl dit
eigenlijk niet kon, je werd behoorlijk heen en weer geslingerd in de bus. Als
we uiteindelijk achter een stadsbus zitten en deze niet konden inhalen trapt
deze op zijn rem en wij er volop achterop. Voorruit eruit en spiegels eraf en
konden wij niet verder. Gelukkig stopt er na half uur een andere toeristenbus
met Nederlanders waar genoeg ruimte was waar wij ook bij in konden en hebben
wij mee kunnen rijden tot aan de grens met Nepal. Na
een lange dag in de bus met maar 1 plasstop onderweg bereiken we de grens
waar we, na de douaneformaliteiten, overstappen in een Nepalese
bus wat zo wie zo al zou gebeuren want een Indische bus mag niet in Nepal
rijden. Na een uur rijden bereiken we het Nepalese
plaatsje Lumbini het is inmiddels
bijna 21:00 uur. We gaan wat eten en dan heerlijk naar bed morgen weer een
behoorlijke trip. Dag 16 Vandaag
weer om 7:00 uur vetrekken, ontbijten doen we onderweg, de geschatte reisduur voor vandaag
is zeven uur over 286 km. Via een slingerweg tussen steile bergwanden
rijden we de spectaculaire Himalaya in naar Pokhara,
de enige plaats in de wereld waar de bergen in één keer meer dan zevenduizend
meter oprijzen. Vanaf de subtropische vallei waarin Pokhara
ligt, rijzen de bergen aan de noordkant vrijwel ononderbroken op tot aan
enkele van 's werelds hoogste pieken. Er is waarschijnlijk geen plek ter
wereld waar dit wordt geëvenaard. In het midden van dit spektakel van rots,
ijs en sneeuw staat de Macchapuchare; met
zijn 6993 meter is deze berg slechts een van de lagere toppen aan het
firmament, maar door zijn vooruitgeschoven positie, lijkt hij van hieruit het
hoogst. Hemelsbreed is het zo'n twintig km naar deze
uiterst spitse top die door de Nepalezen wordt
aanbeden als goddelijk en desondanks luistert naar de onwelriekende naam
'Fish Tail'. De naam van deze vooraanstaande berg
wordt pas duidelijk wanneer je een dag of twee naar het westen loopt. De berg
heeft namelijk twee toppen, waardoor het zijaanzicht inderdaad iets van een 'Macchapuchare' ofwel vissenstaart heeft. Ondanks de
relatief kleine hoogte is de top nooit bedwongen. Macchapuchare
is een van de steilste bergpieken in het Himalaya massief en hij wordt wel
eens vergeleken met zijn kleine broertje in de Alpen, de Matterhorn.
In de jaren vijftig lukte het een Franse expeditie bijna de top te bereiken,
maar in het zicht van de overwinning kregen de Sherpa's het op hun zenuwen en
keerden om. Hun angst voor wraak van de goden wanneer mensenvoeten het
hoogste punt zouden bezoedelen, werd hen te groot. Sindsdien is het verboden
de top te beklimmen. Vroeg in de middag komen we aan in Pokara wat prachtig
gelegen is aan een bergmeer, Ons hotel ligt een kleine honderd meter van de
winkelstraat en hebben we een kamer bovenin het hotel, het
penthouse. Hier hebben we een prachtig uitzicht over het meer zover als we
konden kijken en af en toe als de wolken opentrokken een blik konden werpen
op de besneeuwde bergtoppen. Als we wat kleren hebben uitgespoeld en te
drogen hebben gehangen gaan we op verkenningstocht op zoek naar wat te eten. We vinden een
restaurantje waar ze overheerlijke steaks hebben, biertje erbij en genieten
maar. Dan struinen we de winkeltjes wat af. Rond 16:00 uur hebben we een
bespreking betreffende de trektocht voor de aankomende 5 dagen. Er wordt
verteld wat ons te wachten staat en wat we zeker mee moeten nemen. Daarna
gaan we dan ook maar op pad om een muts en handschoenen te kopen, ook een
hoestdrankje staat op het boodschappenlijstje want door de smog in India is
de keel van Ria aardig gaan irriteren. ’s Avonds willen wij weer
naar het restaurantje waar we ’s middags ook hebben gegeten het is niet duur
en het eten is goed. Op de hoek van de straat komen we de rest van de groep
tegen, en vragen aan ons waar we naar toe gaan. Ze moeten nog wel een muts en
zo kopen maar we lopen gezellig mee. Claudia en Tiemen
vinden het niet nodig om een muts etc. te kopen, hier krijgen ze later toch
wel spijt van. Met z’n
allen gaan we naar het restaurantje en de meesten eten een steak op advies
van ons. Het smaakt weer heerlijk en na onze maaltijd lopen we langzaam terug
naar het hotel. We pakken onze spullen die we nodig hebben voor de trektocht
en de het teveel aan bagage blijft in het hotel in Pokhara
achter. Je mag namelijk maar maximaal 7 kilo meegeven aan de dragers
(waaronder je slaapzak) Dag 17 Vandaag
vertrekken we voor de vijfdaagse
trektocht door de Himalaya. Gedurende vijf dagen lopen we door de valleien
aan de rand van het Annapurna-massief. Vanaf het
hoogste punt, Poon Hill, kun we genieten van een adembenemend uitzicht op de
pieken van het Annapurna-bergmassief. De route
loopt via de dorpjes Tirkedungha (1517 m), Ghorepani (2850 m), Tadapani
(2721 m) en Ghandrung (1950 m). Dit zijn de
geplande overnachtingplaatsen. Onderweg slapen we in heel eenvoudige
onderkomens. De
gemiddelde loopduur per dag is zes uur, maar is ook afhankelijk van ons eigen
tempo. We rijden eerst met de bus naar Birethani,
het startpunt van de trekking, en wandelen vervolgens naar het dorpje Tirkedungha, waar we overnachten. In Birethani
kunnen we nog even plassen en water kopen en
beginnen dan aan onze eerste stappen. Eerst door het dorpje en via een
hangbrug steken we een snelstomend riviertje over. Het landschap is
schitterend, en via een goed te belopen pad vervolgen we onze weg naar boven.
Halverwege stoppen we ruim een uur voor de lunch waar we een goed gevulde
soep nemen. Daarna lopen we verder en begint het wat meer te stijgen.
tegen 16:00 uur komen we aan in Tirkedungha. Nadat
we de slaapzakken hebben geïnstalleerd in ons slaaphok nemen we een
welverdiend biertje op het terras waar het al behoorlijk koud begint te
worden en we onze muts erbij opzetten. ’s Avonds eten we binnen en gaan op
tijd slapen want morgen hebben we de zwaarste dag. Dag 18 Vandaag
het tweede traject van de trektocht van Thirkedungha
naar Ghorepani en wordt er behoorlijk gestegen via
een breed pad dat als een trap is aangelegd. Om 6:00 uur hebben we ontbijt en
gaan om 7:00 uur van start. Daisy heeft besloten om
met ons tweeën naar boven te gaan de anderen hebben een behoorlijk tempo er
in zitten het lijkt zelfs of dat Tiemen en Claudia
een wedstrijdje aan het doen zijn. De eerste km valt mee maar dan moeten we
de trap met 3280 treden aaneen omhoog. Het begint al snel warm te worden en
de zweetdruppels zoeken hun weg naar het absorberende katoen van onze shirts.
De paden zijn overal breed genoeg om muilezelkaravanen door te laten, die dan
ook met grote getale ons inhalen. De dorpen worden nog even bevoorraad voor
dat de winter invalt en ze afgesloten zijn van de buitenwereld. Als we
bovenaan de trap zijn is er een klein dorp waar we even lekker gaan zitten en
een potje thee drinken, dan gaan we weer verder met nog een paar duizend
treden te gaan. Tegen 14:00 uur komen we op de plek waar de anderen al hebben
geluncht en Rens en Irene nog aan het eten zijn. Zover lopen we dus niet
achter dit terwijl we onderweg nog thee hebben gedronken wat de anderen niet
hebben gedaan. We bestellen wat eten en lopen weer verder. Vanuit een dicht
bos naderen we tenslotte Ghorepani, tenminste dat
dachten we, we moesten nog 2 km lopen en tegen het
schemer komen we aan. In totaal hebben we ruim 6000 treden buiten de
stijgende paden gehad een stijging vandaag van 1350 meter. We slapen in een lodge
op de pas vlak boven het dorpje (2874 m), waar we een prachtig uitzicht
konden hebben op de omliggende Himalaya toppen, maar ook nu was het bewolkt.
Binnen staat een enorm grote kachel waar we met ons rug naar het vuur ons
kunnen opwarmen. We nemen eerst een welverdiend biertje en gaan dan op zoek
naar onze kamer waar we de slaapzakken in gereedheid leggen. Daarna
gaan we eten, nemen nog wat te drinken en gaan tegen 22:00 uur naar bed. Dag 19 Vandaag kunnen we om 5:00 uur opstaan om naar Poon Hill (3193 m) te klimmen voor het spectaculaire
uitzicht op de Dhaulagiri I, Nilgiri,
Annapurna I en Annapurna South. Gezien de bewolking gisteren gaan wij niet mee en
als we om 6:00 uur wakker worden horen we dat het regent. Diegene die wel
naar Poon Hill zijn geweest, kwamen drijfnat beneden en hebben door de
bewolking weinig gezien, ze hebben zelfs sneeuw gehad. Vandaag lopen we het
derde traject van Ghorepani naar Tadapani. Na het ontbijt vertrekken we om 8:00 uur het is
inmiddels gelukkig weer droog en stijgen langzaam door het bos naar een kale
bergrug, die op dezelfde hoogte ligt als Poon Hill
in het westen. De wolken laten het af en toe , en
hebben een mooi uitzicht op de bergen in het noorden en de vlakte in het
zuiden. Na het hoogste punt bereikt te hebben in het dorpje Deorali (3300 m), stoppen we voor thee en dalen we steil
door een vochtig rododendronwoud naar Banthanti
(3103 m). Het pad loopt verder omlaag langs de verticale hellingen, totdat het
de bovenloop van de Bhurungdi Khola
bereikt. Ook hier nemen we een pauze en gaan hier ook wat eten. Rens en Irene
hebben zich inmiddels bij ons aangesloten want Irene
heeft moeite met naar beneden lopen. Als we net klaar zijn met eten komt er
een enorme kudde schapen uit de bergen die naar lager gelegen gebied worden
gebracht in verband met de kou. Als we door de kudde schapen aan de andere
kant van een houten brug zijn volgt een korte maar steile klim naar Tadapani (2721 m) door een jungle waarin grote
apenkolonies leven. We hebben geluk en zien enkele grijze langstaartaapjes.
Tegen 17:00 uur komen we aan in Tadapani waar Tiemen, Claudia, Herman en Diane
al binnen zitten met een paar andere toeristen zitten ze aan een tafel met en
kachel eronder. Er wordt niet eens wat gezegd als we met z’n
vijven binnen komen. Zodra we ons hebben geïnstalleerd in ons kamertje gaan
we aan een andere tafel zitten een biertje drinken, gaan daarna even naar
buiten het dorp verkennen. Er staan wat kraampjes met souvenirs en natuurlijk
mutsen en handschoenen. Tadapani is een
aantrekkelijk dorpje dat uitkijkt over de Modi Khola
vallei. Vanaf hier heb je als het weer het toelaat het eerste goede uitzicht
op de beroemde Macchapuchare, de zetel der goden
voor de Nepalezen. Het is inmiddels
erg koud geworden en we vragen dan ook om een extra deken die we zeker nog
zullen hebben. Als we hebben gegeten gaan we nog even naar buiten daarna
sluiten we ons aan bij de rest van de groep. We blijven even zitten en gaan
naar bed. Dag 20 Gelukkig hadden we een extra deken het is
behoorlijk koud geweest. Tegen 6:00 uur staan we op de zon begint op te
komen. Het is buiten kraakhelder en hebben we een prachtig uitzicht op de beroemde Macchapuchare.
Na het ontbijt lopen we vandaag het vierde traject van Tadapani
naar Ghandrung. We volgen een prachtig,
met name dalend pad naar Gandrung (1950 m), met
prachtige uitzichten onderweg. We hebben geluk met het weer en zien onderweg
prachtige landschappen met op de achtergrond de besneeuwde bergen. We doen rustig
aan want zoals eerder vermeld heeft Irene moeite met dalen. We komen door
schitterende dorpjes waar we ook stoppen voor een bak thee en ’s middags de
lunch. Als we aankomen waar we
gaan lunchen zijn de andere 4 alweer klaar om te vertrekken, ze hebben
waarschijnlijk haast. Als we eind van de middag aankomen in Gandrung gaan we lekker met een biertje op het terras bij
de rivier zitten, lekker keuvelen. Claudia en Tiemen
hadden naar wat we begrepen
van Herman en Diane alle kamers
bekeken zodat ze de beste kamer zouden hebben. Ze nemen de kamer boven het
gedeelte waar gegeten wordt, dit hadden ze beter niet kunnen doen want omdat
het de laatste avond was met de dragers en gidsen zouden we een feestje
bouwen na het eten. Claudia en Tiemen gaan zoals
iedere avond na het eten direct naar bed. Er wordt gezongen en gedanst maar
wij houden het tegen 22:00 uur voor gezien en gaan slapen. Dag 21 Vandaag het vijfde en
laatste traject van Ghandrung naar Pokhara. Het is weer helder en hebben dan ook weer een
prachtig uitzicht op de bergen. We wandelen van Ghandrung
naar de weg, het is een beetje saai en zetten de pas er behoorlijk in met z’n vijven en zorgen dat we als eerste aankomen in het
dorpje Birethani, waar vervoer klaar staat om ons
naar Pokhara te rijden. We nemen een fles water en
wachten tot iedereen er is en we in de bus kunnen stappen. Als Tiemen en Claudia als laatste het dorp binnen komen lopen
ze ons voorbij en als de bus eraan komt zitten al voorin de bus. Het is
eigenlijk een zielige vertoning en zorgen ze er zelf voor steeds minder bij
de groep te horen. Eenmaal in het hotel
aangekomen lekker douchen en op zoek naar ons restaurantje voor een lekkere
hap eten. Daarna struinen we de winkeltjes af op zoek naar wat souvenirs om
mee te nemen. ’ s Avonds nog even lekker eten en de rugzakken pakken. Ergens
nog een biertje gedronken en toen lekker moe en voldaan naar bed. Dag 22 Vandaag
zullen we Pokhara verlaten en al vroeg vertrekken
we met de bus naar Kathmandu het hart van Nepal en combineert
een prachtige natuurlijke omgeving met een waar woud van tempels, kloosters
en andere fraai bewerkte gebouwen. Temidden van de
vruchtbare rijstvelden die aan alle kanten omgeven worden door bergen rijden
we een schitterende weg en wordt er ingehaald op de meest onverantwoordelijke
plaatsen. Hoewel het gemotoriseerde verkeer in de vallei inmiddels
behoorlijk is toegenomen, voltrekt het dagelijks leven zich er voor een groot
deel nog alsof er geen twintigste eeuw bestaat. Een tiental kilometers voordat
we de drukke hoofdstad Kathmandu bereiken
worden de wegen wat beter maar ook drukker. Ergens in de stad stoppen we en
moeten eruit, er is inmiddels een jeep gekomen om
ons verder door de smalle straatjes naar ons hotel te brengen waar we eind
van de middag aankomen. Jidd staat al op ons te wachten en
eenmaal de rugzakken naar de kamer hebben gebracht nemen we eerst wat te
drinken op het terras en gaan daarna naar de winkelstraatjes. Het
is er erg druk met toeristen, de winkeltjes zijn hierop volledig ingericht.
Het is ook hoofdzakelijk outdoor kleding die te
koop is en nodig is als je de bergen in gaat. Onderweg komen we Rens, Irene
en Daisy tegen die ook nog het een en ander willen
kopen. We gaan met z’n vijven naar een klein
restaurantje om wat te drinken. Om 19:00 uur is afgesproken om met z’n allen wat te gaan eten, we moeten ons nog haasten om
op tijd terug te zijn bij het hotel. We lopen weer richting de
winkelstraatjes waar ook veel westers georiënteerde restaurantjes zijn. Het
eten is heerlijk een lekkere salade vooraf en het hoofdgerecht smaakte ook
bijzonder lekker. Daarna lopen wij terug naar het
hotel andere van de groep gaan nog even stappen. Dag 23 We zijn al vroeg op gaan lekker ontbijten en
maken ons gereed voor de trip die we vandaag weer gaan ondernemen. Er zijn er
8 van de groep die vandaag een rondvlucht willen gaan maken over de Mount Everest maar het is veel te bewolkt en gaat de vlucht
niet door tegen 10:00 uur zijn ze terug. Ria is niet in helemaal in orde de
toiletpot is vandaag haar grote vriend en ze blijft dan ook maar in het hotel. Ad gaat met
de rest mee Kathmandu verkennen, het is een fascinerende stad waar fraaie
tempels en oude gebouwen om je aandacht wedijveren met een bruisende
kleurrijke bevolking die, vooral in de oude stad, soms lijkt te zijn blijven
steken in de Middeleeuwen. Twee
kilometer ten westen van stad staat op een heuvel de grote stoepa van Swayambunath, de schitterende heilige plek van de
boeddhisten. Vanwege de vele apen die hier rondhangen wordt deze stoepa ook
wel de 'Monkey Temple'
genoemd. Een nog grotere stoepa staat wat verder buiten Kathmandu
in Bodnath. Op weg hiernaartoe ligt de heiligste
plek van de hindoes van het land, Pashupatinath,
waar de Nepalezen en ook veel Indiërs baden in het
riviertje de Bagmati. Het is ook de beste plaats om
gecremeerd te worden en er zijn altijd tientallen sadhoe's,
halfnaakte bedelmonniken met woeste kapsels. Tegen 17:00 uur is iedereen weer
terug, Ria is inmiddels ook weer wat opgeknapt en
aan we maar een wandeling maken door de winkelstraatjes. ’s Avonds hebben we
een demonstratie traditioneel Nepalees koken, tijdens de demonstratie wordt
de basis van de Nepalese keuken door een kok
gedemonstreerd hoe rijst, soepen en verschillende curries,
groenten in zuur en verschillende vleesgerechten worden bereid. Er is een af
andere Amerikaan die een beetje de avond loopt te verzieken en gaan wij er
vandoor we hebben toch niet zo’n honger. Dag 24 We
reizen vandaag verder naar het beroemde Chitwan
Nationaal Park, 166 km waar we zo’n 5 uur over
zullen doen. Chitwan is verreweg het bekendste
natuurreservaat van Nepal. Het geniet vooral bekendheid vanwege zijn
prachtige afwisselende natuur, een enorme vogelstand en zeker niet in de
laatste plaats doordat het een van de belangrijkste gebieden is waar de
Indiase neushoorn nog standhoudt. Ook vandaag proberen ze of ze kunnen gaan
vliegen maar ook vandaag is er teveel bewolking in de bergen. Tegen
10:00 uur rijden we weg, het eerste gedeelte rijden we terug over dezelfde
weg als waar we op de heenreis naar Kathmandu zijn
gereden. Het is inmiddels helder geworden en hebben
we onderweg een prachtig uitzicht op de Himalaya. Onderweg wordt er nog even
gestopt voor de lunch voordat we linksaf slaan richting Chitwan.
Deze weg is schitterend, een snelstomend riviertje wat door het dal stoomt
tussen de prachtige heuvels. In het einde van de middag komen we aan en gaan
naar de rivier om de zonsondergang te bekijken. Het gebied kent een
afwisseling van bladverliezend woud, grasvlakten en langs de vele rivieren,
stroompjes en meren subtropisch regenwoud. Deze verscheidenheid aan vegetatie
brengt ook de grote variëteit aan diersoorten met zich mee, waaronder bijna
400 soorten vogels en meer dan veertig zoogdieren. Tijgers en panters spreken
het meest tot de verbeelding, toch is de kans klein dat je een van deze
prachtige beesten te zien krijgt. Ze sluipen weg bij de eerste signalen van
menselijke aanwezigheid. Interessanter zijn natuurlijk de grote zoogdieren
die wel vaak te zien zijn. Om te beginnen is er de machtige Indiase neushoorn
waarvan er naar schatting 450 leven in Chitwan.
Deze eenhoornige neushoorn kan een schofthoogte van
1.90 m bereiken en een gewicht van bijna 2500 kg. De dieren zijn meestal
alleen, behalve moeders met een kalf. Ze leven voornamelijk in de grote
grasvlakten van Chitwan, waar ze grazen. Door de
hoogte van het gras, tot vijf meter, zijn ze niet makkelijk
te vinden en vaak verraden vogels, die meerijden om insecten van hun huid te
pikken, ze het eerst. Op zich zijn de dieren niet gevaarlijk, zeker niet
vanaf de rug van een olifant, maar wie gaat wandelen, dient een respectabele
afstand in acht te nemen, omdat neushoorns erom bekend staan plotseling te
chargeren. Er
staat er één in het water met zijn hoorn net boven water een beetje bellen te
blazen, totdat er nog een uit het hoge gras tevoorschijn komt. We staan op
nog geen 3 meter van deze kolossen als ze door het water beginnen te rennen
en worden we gewaarschuwd om ergens anders te gaan staan voordat ze gaan
aanvallen. Na enige tijd zijn ze weg en gaan op zoek naar wat te eten wat we
vinden direct aan het begin van het dorp. Het eten smaakt redelijk de restjes
wordt gevoerd aan de honden die er rondlopen. Dan gaan we terug naar het
hotel, nemen daar nog wat te drinken en gaan slapen. Dag
25 Vandaag heel vroeg op we gaan per
kano de rivier op voor zonsopkomst. Als we bij de rivier aankomen is het nevelig de zon is
nog niet op. Als we bij de kano aankomen zien we dat deze achterstevoren ligt
en wachten af om de boot in te gaan. Claudia en Tiemen
willen zoals altijd voorin zitten en stappen dan ook als eerste in, echter
als ze gaan zitten met hun neus naar het water, moeten ze zich omdraaien. Het
bevalt Claudia
helemaal niet en wil er weer uit om dan als laatste dus voorin te zitten. Dit
was niet meer mogelijk er waren al anderen in de kano gestapt. Morrelend gaat
ze zitten en als we de rivier op varen horen we haar alleen maar mopperen. De
nevel en inmiddels opkomende zon geeft een
mysterieus sfeertje en na enige tijd begint de nevel op te trekken. In de
buurt van het water is het vogelleven van Chitwan
overweldigend. Reigers en kraanvogels komen in grote aantallen voor, samen
met aalscholvers en ibissen. Van de kleinere vogels zijn vooral de fel blauw
gekleurde ijsvogels opvallend. Na een uur te hebben gevaren gaan we aan land
en lopen door de drogere graslanden op zoek naar neushoorns en tijgers die we
dus niet te zien krijgen, wel zien we wat antilopen en een paar apen. Dan
lopen we door naar een olifanten opvangcentrum waar
heel veel jonge olifanten zijn, hiervan is er zelfs een tweeling wat
sporadisch voorkomt bij de olifant. Dan worden we teruggebracht door een jeep
naar ons hotel hier ontbijten we wat en gaan naar het dorp. We komen al gauw
anderen tegen van de groep en kijken wat winkeltjes en gaan wat eten in een
restaurantje. Ze hebben hier patatje oorlog en een slaatje, het is niet te
vergelijken met wat we thuis hebben maar zeker de moeite waard. Terug bij het
hotel gaan we even lekker in de schaduw zitten en gaan ons nadat we het
meeste weer hebben ingepakt even opfrissen. Ook vanavond gaan we in het dorp
eten en gaan samen met Herman en Diane op pad.
Claudia en Tiemen vragen waar we naar toe gaan maar
eerlijk gezegd willen we niet dat ze mee gaan. Iedere keer als we ergens gaan
eten is er gezeur over de rekening wat dan ook iedere keer een eeuwigheid
duurt voordat ze het snappen. We gaan met z’n vieren
dan ook gauw richting dorp. Als we bijna bij het dorp zijn voelen we dat we
worden achtervolgt en ja hoor, Claudia en Tiemen zitten ons op de hielen. We zetten het op een
rennen en duiken snel een restaurantje in, helaas binnen een minuut staan ook
de andere twee boven aan de trap. We verzinnen een smoes dat we hier
vanmiddag ook al hadden gezeten en wat anders gaan zoeken en lopen weer naar
buiten, Herman en Diane konden niet meer weg en
zaten vast aan Claudia en Tiemen. We lopen een
stukje terug en gaan bij een hotel dat aan de rivier staat eten. Het smaakt
heerlijk en zo lekker rustig even met z’n tweetjes.
Als we terug zijn bij het hotel voegen we ons nog even bij de rest die om een
kampvuurtje zitten en hier ook hadden gegeten. Na een drankje gaan we naar
bed lekker slapen. Dag 26 Vandaag zullen we Nepal weer verlaten en moeten weer vroeg
op, de geschatte
reisduur voor vandaag is vier uur over 180 km naar Gorakpur
waar we de nachttrein nemen voor een 726 km lange reis in 17 uur naar Delhi.
Na het ontbijt vertrekken we met de bus naar de grens met India hier wisselen
we de laatste Nepaleese rupee
en kopen voor de laatste 10 rupee nog 2
mandarijnen. Lopend gaan we de grens weer over en zien we heel erg veel
vrachtwagens met benzine voorbijkomen. In totaal waren het er 28 als hier ook
wat mee gebeurt is het hele grensplaatsje verdwenen.
We stappen weer over in een Indiase bus en hebben Nikki Lauda
weer als chauffeur, hij rijdt nu alleen wel iets rustiger. Onderweg
stoppen we nog even voor de lunch en kunnen we wat te eten kopen voor in de
trein. Er is niet veel bijzonders om mee te nemen en kopen we een doos
toast en crackers we hadden nog wat smeerkaas dus daarmee redden we ons wel. Tegen
15:00 uur komen we aan in Gorakhpur vanaf hier nemen
we de nachttrein naar Delhi, waar je de volgende ochtend aankomen. Er is
haast geboden maar als we eenmaal op het perron zijn hebben we een aantal
minuten voor de trein eraan komt. We reizen in een derdeklasse airconditioned
slaaptrein, en ook nu proberen we niet bij Claudia en Tiemen
te hoeven zitten. Er wordt hier en daar nog geschoven met andere
treinreizigers anders zouden we niet bij elkaar in de buurt zijn en als we
eenmaal gaan rijden zitten we verdeeld over 2 cabines met 2 zijbedden, in
totaal slaap je met 6 personen in 1 compartiment. De hele avond zitten we bij
elkaar en iedere stop in een of ander plaatsje stappen we uit om even een
trekje van een sigaret te nemen en een beetje frisse lucht op te snuiven. Je moet hierbij wel erg opletten want er wordt niet echt
aangegeven dat de trein weer gaat rijden. Een keer moesten we zelfs
nog rennen om in te stappen we waren afgeleid door een paar apen. Tegen 22:00
uur maken we ons bed klaar, kruipen er tussen en proberen wat te slapen. Wel
met ons gezicht naar het gangpad want tegen de wand liepen aardig wat
kakkerlakken. Dag 27 Na een onrustige maar toch goed geslapen nacht
zijn we al vroeg wakker en gaan even op het tussenperron staan wachten op een
perron waar we er even uit konden. Als dan iedereen wakker is klappen
we ons bed weer naar beneden en nemen ons meegenomen toast met smeerkaas.
Tegen 10:00 uur bereiken we uiteindelijk het drukke treinstation van Delhi. Jidd zegt tegen ons bij elkaar te blijven maar door deze
enorme drukte is het onmogelijk. We wachten dan ook met z’n
allen op het beginpunt van het perron totdat iedereen er is. Claudia is weer
eens spoorloos zelfs Tiemen is haar kwijt die is er
als een haas vandoor gegaan om maar voorin de bus te zitten Ria ziet haar net
de uitgang uit lopen. Als de rest dan uiteindelijk bij elkaar is lopen we met
z’n allen naar de uitgang waar we nog even op de bus
moeten wachten die ons naar het hotel brengt. Ook nu moeten we nog een aardig
stukje lopen maar onze bagage gaat in tuk tuks en hoeven deze niet te sjouwen.
Er moet door sommigen nog even gepind worden en als dit geregeld is komen we
aan bij het hotel. We hebben een zeer luxe kamer, douchen even en gaan een
lekker hapje eten bij het inmiddels ons vaste
restaurantje. We hebben gehoord dat het erg koud is in Nederland en dat er
behoorlijk wat sneeuw is gevallen. We gebruiken de middag dan ook maar om wat
warmere kleding te kopen voor als we thuis komen. In ieder geval kopen we een
warmere jas die we over onze fleece aan kunnen
trekken. Voor ’s avonds hebben we met z’n allen
afgesproken om te gaan eten dit omdat dit de laatste avond is dat we met
elkaar zijn. Ruud en Bianca moeten morgen iets vroeger op
het vliegveld zijn omdat zij naar Spanje vliegen waar ze wonen en kunnen we
ook gelijk Jidd zijn fooi geven. Ruud houd een speech wat hij eigenlijk voorleest uit zijn boek
en komen we er achter wie hij eigenlijk is.
Voor ons maakt dit geen verschil, maar er zijn natuurlijk altijd
mensen die hiervan proberen te profiteren. Er wordt afgesproken dat ieder voor
zich de fooi geeft omdat er al geruchten waren dat een stel maar heel erg
weinig zou geven. Achteraf blijkt dit ook zo te zijn en Jidd
was erg verdrietig hierover hij voelde zich gewoon beledigd Je kunt dan beter
maar niets geven als minder dan de helft waar richtlijnen voor zijn. Wanneer
je vind dat iemand niet heeft gepresteerd laat hem
in ieder geval in zijn waarde. Dag 28 Onze
laatste dag in Delhi gaan we met Ruud, Bianca, Irene, Daisy
en Rens naar de Lotus Tempel. Eerst gaan we op zoek naar een behoorlijke bak
koffie, maar in de omgeving is hier niets van te vinden of het was nog
gesloten. We zoeken 2 tuk tuks die ons naar de Lotus Tempel willen brengen
maar eerst langs een goede koffietent gaan. Al gauw hebben we er 2 gevonden maar zodra
we op een van de hoofdbanen zijn stoppen we en gaan we niet verder. Het
duurt even voor we 2 andere hebben gevonden voor een vaste prijs. Deze
brengen ons naar een goede koffietent en wachten zelfs buiten op ons. Daarna
gaan we door naar de Lotus Tempel wat helemaal buiten Delhi ligt lijkt het
wel. Het is in ieder geval een heel eind rijden. Na ruim een half uur komen
we aan bij de Lotus Tempel een schitterend gebouw die voor alle geloven
dient. Binnen mogen er geen foto’s gemaakt worden maar is ook niet de moeite
waard de buiten zijde is wel de moeite waard. Als we een en ander op de foto
hebben gezet wachten we totdat we allemaal weer bij elkaar zijn. Het wachten
is wel leuk want er zijn een hoop Indiërs die met ons op de foto willen en
vragen waar we vandaan komen. Er wordt zelfs een groepsfoto gemaakt met alle
Indiërs erbij. Op de terugweg naar het drukke Delhi stoppen we nog even bij
een paar handycraft shops
voor souvenirs en waar wij 2 schilderijen kopen en gaan later nog even op
zoek naar koperen bekers voor Ruud en Bianca. Daarna worden we weer afgezet
bij een van de winkelstraten vlakbij het hotel. We geven ze buiten de
afgesproken prijs nog een behoorlijke fooi, ze hebben hun best gedaan om ons
te brengen waar we heen wilden. Wij gaan met Ruud en Bianca ergens eten waar
de andere 3 gisteren al waren geweest en zij gaan dan ook verder hun eigen
gang. In het restaurantje zijn de obers keurig gekleed in een wit pak met
rode tulband en sjerp. Hier kun je alleen tala
eten, dit is een grote schaal met bakjes hierin werden allerlei curry’s, groenten gedaan en daarnaast verschillende
smaken naan brood. Iedere keer als er wat leeg was
werd deze weer gevuld. Het smaakte heerlijk en hebben we behoorlijk gelachen. Als we bij het
hotel terug zijn pakken we onze rugzakken in en gaan nog wat drinken eten
hoefden we niet meer we hebben vanmiddag meer dan genoeg gehad. Rond 20:00
uur worden Ruud en Bianca opgehaald om naar het vliegveld te gaan en zwaaien
ze uit. We gaan nog wat drinken en nemen toch nog een klein hapje te eten. Om
23:00 uur gaan we richting vliegveld en komen tegen 24:00 uur aan we wachten
met z’n allen op 1 stel na die hebben weer haast,
misschien dat ze wel voorin het vliegtuig willen zitten. Eenmaal bij de
incheckbalie zien we dat we vertraging hebben en ook Ruud en Bianca hebben
vertraging, misschien zien we ze nog wel. Als we aan de beurt zijn om in te
checken horen we dat we onze aansluitende vlucht naar Amsterdam niet zullen
halen en dat we in London zullen moeten overnachten. In Londen zouden we hier
meer over horen. Als alles is geregeld gaan we achter de douane maar wat
rondlopen we hebben de tijd en gaan op zoek naar Ruud en Bianca maar de waren
inmiddels toch wel aan boord van het vliegtuig. Tegen
3:30 uur gaan we uiteindelijk de lucht in. Dag
29 Als
we landen in Londen ligt er behoorlijk wat sneeuw wat we ook al hadden gezien
boven Duitsland en Nederland. Als we eenmaal met het treintje naar de
hoofdterminal zijn gereden en boven zijn lopen we naar de balie van Britisch Airway Claudia en Tiemen lopen weer als gewoonlijk een andere kant op
richting douane en zien ze dan ook nooit meer. Zij wilden hun grote bagage
hebben Wij tweeën, Rens, de twee meiden en de Belgen wachten tot we iemand te
spreken krijgen van Britisch Airways en voor ons
het hotel regelt. Als we onze vouchers hebben voor de bus en het hotel begeven we ons naar de uitgang. Ook hebben we een voucher
gekregen voor de vlucht van morgen. Het is behoorlijk koud en we zijn blij
dat we een jas hebben gekocht. Na een ½ uur rijden komen we aan bij het hotel
waar we direct inchecken en de kleine dagrugzakken op de kamer neerzetten.
Voor de lunch en diner hebben we bonnen gekregen en gaan dan ook maar eerst
even wat eten en drinken. We zitten gezellig met z’n
allen bij elkaar en houden in de gaten of Claudia en Tiemen
ook nog komen. Iedere keer als er een bus aankomt
houden we in de gaten maar ze stappen uit geen enkele bus. We hebben de
grootste lol hierover en zitten te verzinnen waar ze
op het vliegveld met hun complete bagage liggen te slapen op de grond. We
komen erachter dat we niet met z’n allen tegelijk
vliegen maar zijn verdeeld over 3 vliegtuigen. Wij vliegen samen met Rens die
op een of andere duistere manier aan ons gekoppeld is, dit was ook al op de
heenvlucht het geval toen we van te voren wilden inchecken. ’s Middags gaan
we nog even liggen en lekker even douchen en spreken af om ’s avonds met z’n allen te eten. Dit was niet zo bijzonder maar de magen
zijn weer gevuld, daarna nemen we nog wat te drinken en nemen we afscheid van
de Belgen die we niet meer zullen zien. Dag
30 Om
4:00 uur opstaan want om 4:30 uur worden we opgehaald voor het vliegveld de 2
meiden zijn ook opgestaan om ons uit te zwaaien. Op het vliegveld checken we
in en gaan naar een koffietent waar we koffie drinken want dit was nog niet
mogelijk in het hotel. Alle ponden worden bij elkaar gelegd zodat we ieder 2
bakken koffie konden nemen. Uiteindelijk zijn we zo aan het dralen dat we nog
moeten rennen om ons vliegtuig te halen we hadden de verkeerde tijd in ons
hoofd. Maar ook nu hebben we enige vertraging het schijnt overal behoorlijk
te sneeuwen. Als we eindelijk in de lucht zijn en de landing al hebben
ingezet gaan we 5 minuten voordat we landen weer omhoog en maakt het
vliegtuig een scherpe bocht naar rechts. We
kunnen niet landen en moeten uitwijken naar Brussel het blijkt enorm te
sneeuwen in Amsterdam en kunnen e de start en landingbanen niet schoon
krijgen. Na ongeveer 45 minuten landen we in Brussel waar we ergens achteraf
neergezet worden. We kunnen er niet uit en moeten blijven zitten maar krijgen
toch als lunch een of andere muffin. Sommige passagiers beginnen te schelden
en te tieren wat dit voor onzin allemaal is en willen eruit. Ze nemen dan wel
een ander vliegtuig of gaan wel met de trein, wat ook geen zin heeft want ook
andere vliegtuigen kunnen niet landen op Schiphol en de treinen rijden ook
niet. Na enig soebatten met de kapitein kunnen sommige mensen er op eigen
risico eruit. De rust keert terug in het vliegtuig en wordt er drinken
uitgedeeld. We krijgen nu toch de kans om te lopen en een frisse neus te
halen bij de openstaande deur. We staan hier zolang dat op een gegeven moment
ook de drankvoorraad op is en er alleen nog water is te krijgen. Uiteindelijk
na 5 uur hier op het vliegveld te hebben gestaan krijgen we te horen dat we
kunnen gaan, de vleugels moeten eerst ijsvrij gemaakt worden en dan kunnen we
vertrekken. Echter als 1 vleugel schoon is begeeft het apparaat het en moet
er een andere gehaald worden als dan ook het 2de vleugel schoon is,
is de eerste alweer bevroren. Uiteindelijk na 6 uur Brussel vertrekken we
naar Schiphol waar we om 18:30 uur aankomen. De bagage is er snel en gaan we
op zoek naar Rens zijn vader en broer. We nemen afscheid van elkaar en gaan
naar buiten wachten op het busje die ons naar Hoofddorp brengt waar onze auto
staat. Hier staat ons een verassing te wachten, er ligt maar heel weinig
sneeuw op de auto even afvegen en klaar. Later blijkt dat collega’s van Ria
de auto ijs en sneeuw vrij hadden gemaakt en er alleen sneeuw van zaterdag op
lag. Rond 20:30 zijn we thuis 36 uur later als verwacht. |
|
